Rafał Abkowicz
Z Wikipedii
Rafał Abkowicz (ur. 16 marca 1896 w Trokach, zm. 12 września 1992 we Wrocławiu) - ostatni polski hazzan karaimski, założyciel wrocławskiej kienesy.
[edytuj] Biografia
Urodził się w Trokach. Był synem Abrahama Szemoela Abkowicza i wnukiem Ananiasza Abrahama Abkowicza, starszego hazzana trockiego; miał brata Józefa oraz siostry: Ninę i Zofię. W 1911 roku ukończył 4 klasową szkołę w Trokach i rozpoczął pracę w powiatowej kasie skarbowej. Jednocześnie przygotowywał się do egzaminu z zakresu 6 klasy gimnazjalnej oraz studiował teologię karaimską przy Duchownym Zarządzie Karaimskim. Jego nauczycielami byli starszy hazzan Bogusław Firkowicz oraz hazzan Zachariasz Mickiewicz.
W lipcu 1915 zaciągnął się do armii rosyjskiej w charakterze ochotnika i po ukończeniu szkoły oficerskiej w Moskwie w marcu 1916 roku został przydzielony do 177 Izborskiego Pułku Piechoty. W jego szeregach, w charakterze dowódcy kompanii brał udział w I wojnie światowej. W 1918 roku, po demobilizacji znalazł w Charkowie swoją rodzinę, a następnie jako obywatel litewski wrócił do Trok, gdzie zastał zrujnowane i zaniedbane zabudowania gminy karaimskiej. Sam zdecydował się na uporzadkowanie midraszu, czyli religijnej szkoły karaimskiej. W 1919 roku po wkroczeniu wojsk polskich do Trok i utworzeniu Starostwa i inspektoratu szkolny, na wniosek Abkowicza utworzono powszechną szkołę dla dzieci karaimskich z polskim językiem wykładowym. Został tam nauczycielem religii i języka karaimskiego. Szkoła istniała do sierpnia 1920 roku. W lutym 1919 roku Rafab Abkowicz został wyświęcony przez Zachariasza Mickiewicza na ribbi, a w czerwcu tego samego roku został wybrany na stanowisko młodszego hazzana.
Po zakończeniu II wojny światowej jako repatriant powrócił do Polski i zamieszkał we Wrocławiu, gdzie w swoim mieszkaniu prowadził jedyną w powojennej historii Polski kienesę, która czynna była do 1989 roku. Rafał Abkowicz zmarł w 1992 roku i został pochowany na cmentarzu karaimskim przy ulicy Redutowej 34 w Warszawie.
