Reemigranci z Jugosławii
Z Wikipedii
Ludność pochodzenia polskiego, która wyemigrowała pod koniec XIX i w początku XX wieku na obszary dzisiejszej Bośni i Hercegowiny, a w latach 1946-1947 powróciła do ojczyzny.
[edytuj] Historia
Do roku 1945 na obszarze Jugosławii, głównie na terenach dzisiejszej Bośni i Hercegowiny w rejonie miast: Doboj, Derventa i Prnjavor, znajdowało się duże skupisko ludności polskiej. Polacy znaleźli się na tym terenie w początkach XX wieku, jeszcze w czasach monarchii austro-węgierskiej. W lipcu 1945 roku na zjeździe polonijnym w Prnjavorze zadecydowano o powrocie do Polski. W listopadzie 1946 wyruszyła do Belgradu Polska Misja Repatriacyjna. W krótkim czasie, bo już w styczniu 1946 podpisano z rządem Jugosławii układ o przesiedleniu. Na powrót do Polski zdecydowała się prawie cała społeczność polonijna. Za miejsce osiedlenia wybrano powiat bolesławiecki. To właśnie tu przybyło ponad 90 % wszystkich reemigrantów. Garstka trafiła również do powiatów; lwóweckiego , kłodzkiego i wałbrzyskiego.
Do powiatu bolesławieckiego przybyło łącznie(od 28 marca 1946 do 5 listopada 1946) 2930 rodzin czyli 15 301 osób. W następnym roku na powrót zdecydowały się jeszcze 54 rodziny. Przybycie na teren słabo jeszcze zaludnionego w tym okresie powiatu tak znacznej liczby Polaków z Jugosławii, spowodowało że ta grupa stała się najliczniejszą w regionie. Warto pamiętać, że wśród reemigrantów znalazła się również grupa rdzennych Bośniaków, Chorwatów lub Serbów z małżeństw mieszanych, które zdecydowały się na przyjazd do Polski.
Po dzień dzisiejszy w Bolesławcu jaki i w rejonie widać wpływy kultury bałkańskiej i sentyment wielu byłych reemigrantów do bałkańskich tradycji i zwyczajów. Dla podtrzymania i zaprezentowania tradycji i kultury Chorwackiej i Serbskiej corocznie w Bolesławcu odbywa się Festiwal Kultury Południowosłowiańskiej
