Z Wikipedii
Rozchodnik alpejski (Sedum alpestre) – gatunek byliny należący do rodziny gruboszowatych. Występuje w górach środkowej Europy, w Polsce tylko w Sudetach, Tatrach i na Babiej Górze.
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Niska roślina darniowa (2-10 cm wys.) wytwarzająca liczne pędy płonne i kwiatowe.
- Liście
- Ulistnienie skrętoległe. Liście jajowatopodługowate, dość grube, szczególnie w części wierzchołkowej, odstające. Na pędach kwiatowych po ich przekwitnięciu odpadają.
- Kwiaty
- Na krótkich szypułkach zebrane w gęsty podbaldach. Kwiaty 5-krotne o tępych, mięsistych działkach kielicha i jasnożółtych, jajowatopodługowatych płatkach korony, najwyżej 1,5 razy dłuższych od działek kielicha. Kwitnie od czerwca do sierpnia.
- Owoc
- Mieszki na krótkiej szyjce, po dojrzeniu gwiazdkowato rozchylające się i wysypujące liczne, bardzo drobne i wąsko oskrzydlone nasiona.
- Biotop, wymagania
- Brzegi potoków, wyleżyska, wilgotne skały i piargi. Hemikryptofit. Wyłącznie na podłożu bezwapiennym. W Tatrach główny obszar jego występowania stanowią trzy najwyższe piętra: piętro kosówki, halne i turniowe, spotkać można go jednak również niżej. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Salicetea herbaceae [1].
[edytuj] Zobacz też
Rośliny tatrzańskie
[edytuj] Bibliografia
- Zbigniew Mirek, Halina Pięknoś-Mirkowa: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
Przypisy
- ↑ Matuszkiewicz Władysław. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
Galeria zdjęć i grafik
