Ryszard Berwiński

Z Wikipedii

Ryszard Wincenty Berwiński (ur. 28 lutego 1819 w Polwicy pod Zaniemyślem, zm. 19 listopada 1879 w Stambule) – poeta polski tworzący w okresie romantyzmu, związany z Wielkopolską, członek Towarzystwa Literacko – Słowiańskiego we Wrocławiu, tłumacz (z języka czeskiego), folklorysta.

Najbardziej znane utwory to: powstała w 1840 Bogunka na Gople (pieśń, tytułowa Bogunka to przemieniona dziewczyna, Gopło ukazane mitycznie, podobnie jak w Balladynie Słowackiego) i Don Juan Poznański. Poemat bez końca. z 1844 (utwór inspirowany Don Juanem George Byrona, parodiuje go).

W 1836 debiutował w czasopiśmie "Przyjaciel Ludu". W latach 1840 – 1843 studiował w Berlinie, zajmował się także działalnością konspiracyjną, zaś w 1845 został aresztowany za propagowanie powstania. Lata 1845-1847 spędził w więzieniu w Wiśniczu, a później przebywał w Berlinie w więzieniu Moabit. W roku następnym zwolniono go z więzienia. Z racji na lewicowe poglądy wstąpił do Komitetu Narodowego, wziął udział w walkach w Krakowie, uczestniczył w Kongresie Słowiańskim w Pradze.

Na przełomie lat 1850-1851 lekarze stwierdzili u niego chorobę nerwową, której w latach następnych poddał się leczeniu. Po leczeniu wrócił do działalności politycznej, został posłem na sejm pruski, następnie wyjechał do Paryża, później do Konstantynopola. W latach 1855–1871, podczas pobytu w Konstantynopolu, przystąpił do kozaków sułtańskich Sadyka Paszy, następnie aż do 1871 służył w 2. pułku dragonów otomańskich.

W roku 1879 zmarł w nędzy i zapomnieniu. Na Azorach (Dzielnica Krakowa) ma swoją ulicę.

[edytuj] Publikacje

• Studia o literaturze ludowej ze stanowiska historycznego i naukowej krytyki, t. 1-2, Poznań 1854.