Rzeżuszka alpejska
Z Wikipedii
| Rzeżuszka alpejska | |
 |
|
| Systematyka wg Reveala | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | Rosopsida |
| Rząd | kaparowce |
| Rodzina | kapustowate |
| Rodzaj | rzeżuszka |
| Nazwa systematyczna | |
| Hutchinsia alpina (L.) R. Br. | |
 Galeria zdjęć i grafik |
|
Rzeżuszka alpejska (Hutchinsia alpina) – gatunek rośliny należący do rodziny kapustowatych. Występuje w górach Europy. W Polsce wyłącznie w Tatrach. Łacińska nazwa gatunkowa pochodzi od nazwiska żyjącej na przełomie XVIII i XIX wieku irlandzkiej botaniczki Ellen Hutchins.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Roślina tworzy luźne darnie. Oprócz pędów kwiatowych wytwarza również pędy płonne. Ma wysokość 3-10(15) cm. Jest krótko owłosiona
- Łodyga
- Wzniesiona, pojedyncza, ulistniona w dolnej części.
- Liście
- Pierzastosieczne o krótkich i wąskich łatkach. Na pędach płonych wyrastają skrętolegle, na kwiatowych tworzą różyczkę.
- Owoc
- Eliptyczna, spłaszczona, dwukomorowa zwykle łuszczynka o długości 4-5 mm na krótkiej szyjce. Zawiera 2-4 nasiona.
[edytuj] Biologia
Bylina. Kwitnie od czerwca do sierpnia.
[edytuj] Ekologia
Siedlisko: murawy skalne, skały, piargi, brzegi potoków. Hemikryptofit. Najczęściej na podłożu wapiennym, rzadko na granicie. W Tatrach występuje we wszystkich piętrach roślinności, głównie w piętrze kosówki i piętrze halnym W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Saxifragetum wahlenbergii[1].
[edytuj] Zmienność
Występują dwa podgatunki:
- Hutchinsia alpina (L.) R. Br. subsp. alpina – rośnie na podłożu wapiennym
- Hutchinsia alpina (L.) R. Br.subsp. brevicaulis (Hoppe) Glaab – spotykana na podłożu granitowym (bardzo rzadka)
[edytuj] Zobacz też
Przypisy
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
[edytuj] Bibliografia
- Zbigniew Mirek: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Halina Pięknoś-Mirkowa. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
