Sanktuarium Maryjne Matki Bożej Różanostockiej Wspomożycielki
Z Wikipedii
Sanktuarium Maryjne Matki Bożej Różanostockiej Wspomożycielki - sanktuarium maryjne prowadzone przez księży salezjanów w miejscowości Różanystok w świątyni wzniesionej na wzór kościoła jezuickiego w Grodnie. Kościół jest trzynawowy, wzniesiony na rzucie krzyża łacińskiego, prezbiterium jest zwrócone w kierunku południowym, całość ma styl barokowy, natomiast wystrój i ołtarze z ornamentami dekoracyjnymi - rokokowy.
[edytuj] Kalendarium
- XV - XVI – na zniszczonych wcześniejszymi wojnami ziemiach wokół obecnego Różanegostoku następuje ponowny rozwój osadnictwa
- XVII – ród Tyszkiewiczów otrzymuje w swoje posiadanie majątek zwany Krzywym Stokiem
- 1652 – malarz w Grodnie, najprawdopodobniej Jan Szretter, maluje na prośbę rodziny Tyszkiewiczów obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem na ręku
- 21.11.1658 Uroczystość Ofiarowania NMP – początek cudów przed obrazem Matki Boskiej w dworze Tyszkiewiczów w Krzywym Stoku
- 1661 – obraz przeniesiono do specjalnie wybudowanego drewnianego kościoła
- 11.05.1662 – biskup wileński Jerzy Białłozor wyznacza komisje do zbadania cudowności obrazu w Krzywym Stoku.
- 21.11.1662 – ks. Wojsznarowicz z polecenia biskupa wileńskiego w dzień Ofiarowania NMP dokonał uroczystego poświęcenia obrazu Matki Boskiej
- 1663 – na prośbę rodziny Tyszkiewiczów przybywają z Sejn do Krzywego Stoku oo. dominikanie jako opiekunowie cudownego obrazu, kult Matki Bożej oraz łaski udzielane przez Nią powodują zmianę nazwy miejscowości z Krzywy Stok na Różanystok
- 1667 – O. Gabriel Jurkowski wydaje książkę o obrazie różanostockim pt. Glansowany i prześliczny miesiąc
- XVIII – dalsze rozszerzanie kultu obrazu poprzez misje, jakie prowadzili oo. dominikanie na Litwie, Rusi i w Koronie
- 1759 – rozpoczęcie budowy nowej świątyni
- 1785 – sufragan wileński bp Tomasz Ignacy Zientkowicz konsekruje nową świątynię
- 1794 – zakończenie budowy murowanego klasztoru
- 1895 - po utracie niepodległości Różanystok znajduje się w granicach zaboru pruskiego
- 1807 - po traktacie w Tylży wchodzi w granice zaboru rosyjskiego
- 1811 – abp metropolita mohylewski Stanisław Bohusz Siestrzencewicz tworzy w Różanymstoku parafię i powierza ja OO. Dominikanom
- 1846 – następuje kasata OO. Dominikanów ukazem cara Mikołaja I
- 26.08.1861 – manifestacja patriotyczno-religijna w Różanymstoku mieszkańców powiatu augustowskiego i sokólskiego
- 15.09.1866 – zamknięcie kościoła na rozkaz cara Aleksandra II. Wszystkie dobra kościelne zostały przekazane duchowieństwu prawosławnemu. Kościół zamieniono na cerkiew.
- 8.09.1901 – car sprowadza do Różanegostoku mniszki prawosławne. Budują cerkiew zimową, która przez Salezjanów została zamieniona na kaplicę dla młodzieży szkolnej oraz klasztor i inne zabudowania
- 14.08.1915 – w związku ze zbliżającym się frontem mniszki prawosławne uciekają z Różanegostoku w głąb Rosji, zabierając ze sobą słynący łaskami Obraz Matki Bożej - klasztor zostaje zmieniony na koszary wojskowe, a kościół na magazyn
- 13.11.1918 – przekazanie kościoła przez komisję niemiecką duchowieństwu katolickiemu
- 28.11.1918 – bp wileński Jerzy Matulewicz przywraca do życia parafię różanostocką, a jej proboszczem mianuje kapłana diecezjalnego ks. Witolda Sarosieka – wikariusza dąbrowskiego
- 10.11.1919 – dzięki staraniom bpa J. Matulewicza i proboszcza ks. Witolda Starosieka do Rózanegostoku przybywają Salezjanie i podejmują działalność oświatowo-wychowawczą, otwierając różnego typu szkoły
- 6.11.1922 – do Różanegostoku na prośbę Salezjanów przybywają z Włoch siostry Salezjanki
- 1923/1924 – na uroczystości odpustowe Zielonych Świąt przybywają: ks. Jan Chrzciciel Montoni, późniejszy papież Paweł VI, oraz nuncjusz apostolski Mons.Lauri
- 1925 – poświęcenie nowych 32-głosowych organów zbudowanych przez firmę Biernackiego z Warszawy
- 8.09.1929 – wprowadzenie do kościoła nowego obrazu Matki Boskiej namalowanego w Warszawie w firmie Włodzimierza Tura, a poświęconego w Rzymie przez papieża Piusa XI. Obraz ten czczony jest do dziś.
- 12.10.1929 – przybywa do Różanegostoku J.E. kardynał August Hlond, Prymas Polski – Salezjanin, który przewodniczył uroczystościom pierwszych obłóczyn sióstr Salezjanek w Polsce
- 1939 – wybuch wojny spowodował zahamowanie działalności ośrodka różanostockiego, część budynków uległa zniszczeniu
- 1945 – gimnazjum ponownie rozpoczyna swoją działalność oświatowo-wychowawczą
- 1949 – powstaje Niższe Centrum Duchowe dla archidiecezji w Białymstoku, diecezji łomżyńskiej i diecezji w Drohiczynie
- 30.06.1954 – zamknięcie szkoły i klasztoru Salezjanów i Sióstr Salezjanek przez władze państwowe. Odtąd działa tu zespół szkół rolniczych. Salezjanom pozostała tylko praca duszpasterska oraz opieka nad Sanktuarium.
- 1958/1959 – Sanktuarium Różanostockie uroczyście obchodziło 300-lecie kultu Matki Bożej Różanostockiej
- 8.09.1959 – Uroczystościom kończącym jubileusz przewodniczył metropolita poznański Antoni Baraniak – Salezjanin. Poświęcił wówczas nową szatę na Obrazie Matki Bożej - Różanystok staje się coraz bardziej znanym Sanktuarium Maryjnym na kresach wschodnich. Salezjanie przygotowują dokumentację potrzebną do wniesienia do Stolicy Świętej prośby o zezwolenie na koronację Obrazu.
- 10.09.1978 – Trwają intensywne przygotowania do koronacji. Odnowiono całkowicie wystrój wewnątrz świątyni. Cała parafia została przygotowana duchowo do tak wielkiego wydarzenia
- 28.06.1981 – uroczystości koronacyjne, którym przewodniczył ks. Kardynał Franciszek Macharski z Krakowa, a współkoronatorami byli: ks. Bp Edward Kisiel z Białegostoku, przy współudziale przedstawicieli episkopatu Polski, licznie zebranego duchowieństwa i około 250.000 wiernych.
- 30.08.1987 – nadanie kościołowi Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny tytułu Bazyliki Mniejszej
- 2000 – Sanktuarium zostało wyznaczone jako miejsce odpustu jubileuszowego
- 06.12.2000 – otwarcie dzieł wychowawczych w Różanymstoku: Salezjańskiego Domu Młodzieżowego i Bursy Salezjańskiej
- 11.01.2004 – w Pałacu Apostolskim w Watykanie przekazano Dary papieskie dla Wspólnoty Salezjańskiej
[edytuj] Bibliografia
- Aneta Kułak, Kościół w Różanymstoku. Zespół ołtarzowy - historia i ikonografia., Biuletyn Konserwatorski Województwa Podlaskiego, z. 10, Białystok 2004, s. 159-188, dostępne w Internecie, dostęp 2007-07-10, 08:20