Schronisko PTTK "Pod Kopą Biskupią"
Z Wikipedii
| Schronisko PTTK "Pod Kopą Biskupią | |
| Państwo | Polska |
| Pasmo | Góry Opawskie, Sudety |
| Wysokość | 850 m n.p.m. |
| Data otwarcia | 1924 |
| Właściciel | PTTK |
| http://www.kopabiskupia.republika.pl/index.htm | |
Schronisko PTTK "Pod Kopą Biskupią im. Bohdana Małachowskiego to jedyny taki obiekt w Górach Opawskich. Położony jest na wysokości 850 metrów n.p.m., pod szczytem Biskupiej Kopy na terenie Parku Krajobrazowego Gór Opawskich.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Inicjatorem wybudowania była organizacja Śląskie Sudeckie Towarzystwo Górskie (Schlesischer Sudetengebirgsverein, SSGV), choć pierwsze projekty odbyły się pod patronatem Morawsko-Śląskiego Sudeckiego Towarzystwa Górskiego (Mährisch-Schlesischer Sudetengebirgsverein, MSSGV)[1]. Od końca XIX wieku niedaleko szczytu działało już schronisko "Rudolfsheim", ale był to obiekt prywatny.
W 1923 po stronie czechosłowackiej zakupiono stary wojskowy barak dla sekcji prudnickiej SSGV, która zwróciła się z prośbą o pomoc do grup terenowych Zlate Hory, Głuchołazy i Nysa. Dwie ostatnie zgodziły się pomóc – projektantem i wykonawcą został Georg Döring, budowniczy miejski z Prudnika i członek Śląskiego Sudeckiego Towarzystwa Górskiego. Przy budowie pracowali głównie członkowie SSGV – niwelowali teren i wznosili materiały budowlane, zgromadzone obok leśniczówki w Pokrzywnej.
W lipcu 1923 uroczyście zatknięto wiechę i postanowiono, że schronisko otrzyma nazwę Schroniska Górnoślązaków (Oberschlesierhütte). Uroczyste otwarcie nastąpiło w lipcu 1924 – obiekt składał się z baraku z dobudowaną werandą. W środku znajdowała się jadalnia, pomieszczenie gospodarcze, na poddaszu sypialnia mogąca pomieścić 30 osób. Schronisko było własnością miasta Prudnik (stało na jego gruncie), SSGV wydzierżawiło je na 30 lat.
W związku z dużą popularnością wśród turystów już w latach 1926 – 1927 dokonano rozbudowy – obok starej konstrukcji wzniesiono nową, jednopiętrową, w której umieszczono kuchnię, mieszkanie zarządcy i pokoje noclegowe (9 z 19 łóżkami). W sali zbiorowej mogło pomieścić się 80 osób na materacach. Wybudowano też nową drogę do schroniska. Tą część otwarto w maju 1927. W starej części utworzono schronisko młodzieżowe.
Maria Borsutzky, przedwojenna turystka, w 1927 odwiedziła schronisko aż 74 razy. Trzy lata później ustanowiła nowy rekord – 86 odwiedzin[2].
W związku z kryzysem gospodarczym na przełomie lat 20. i 30. nastąpił spadek liczby odwiedzających – Schronisko Górnoślązaków przestało przynosić zyski i w 1936 administrację nim przejął Prudnik. Wtedy też zaczęto rozbudowywać obiekt dla potrzeb schroniska młodzieżowego – prace trwały do 1939. Schronisko otrzymało dobudówkę, stojącą w miejscu dzisiejszego tarasu – na parterze znajdowała się sala dzienna, powyżej 3 sypialnie z 28 łóżkami. Zbudowano także nowe umywalnie i ubikacje. Pomieszczenia miały oświetlenie gazowe oraz były ogrzewane piecami. W lutym 1939 z okazji otwarcia nowej części w schronisku odbyło się uroczyste posiedzenie prudnickiej rady miejskiej.
Podczas kryzysy monachijskiego w budynku mieszkali m.in. Niemcy, uciekający z terenu Sudetenlandu, stacjonowała tam też ochotnicza staż graniczna z Jarnołtówka, mająca na celu ostrzegać niemieckie władze przed potencjalnymi ruchami wojsk czechosłowackich. Podczas II wojny światowej ruch turystyczny był mniejszy, ale nadal schronisko odwiedzali turyści. Przez cały okres niemiecki gospodarzył w nim Hans Mattner junior z Jarnołtówka, zwany Koppa Hansem.
Po 1945 schronisko otrzymało nazwę "Pod Kopą Biskupią", a w 1964 imię Bohdana Małachowskiego, krakowskiego działacza turystycznego. Pierwszym polskim właścicielem zostało PTT z Katowic, ale obiekt długo świecił pustkami, gdyż przez wiele lat wędrowanie po szlakach nadgranicznych wymagało towarzystwa żołnierza WOP. Dopiero w drugiej połowie lat 50. i 60., dzięki wyznakowaniu nowych szlaków turystycznych schronisko na nowo zaczęło być oblegane przez turystów. Od 1992 właścicielem jest wrocławski oddział PTTK.
[edytuj] Wyposażenie schroniska
- 55-miejsc noclegowych z pokojach dwu- i wieloosobowych
- jadalnia na 65 miejsc
- sala konferencyjna
[edytuj] Szlaki turystyczne spod schroniska
– Pokrzywna PKS – 2:15 h
– Głuchołazy – 3:15 przez Jarnołtówek – 2 h- – Jarnołtówek 1:30 h
ścieżka dydaktyczna na Biskupią Kopę – 0:20 h
[edytuj] Przypisy
- ↑ Przedwojenne MSSGV zostało zmuszone przez władze czechosłowackie do ograniczenia działalności do terenu Czechosłowacji. Sekcje w Rzeszy Niemieckiej utworzyły w 1922 samodzielną organizację – SSGV.
- ↑ http://www.naszesudety.pl/?p=artykulyShow&iArtykul=2923
