Skalnica mchowata
Z Wikipedii
Skalnica mchowata | |
Systematyka wg Reveala | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | Rosopsida |
Rząd | skalnicowce |
Rodzina | skalnicowate |
Rodzaj | skalnica |
Gatunek | skalnicamchowata |
Nazwa systematyczna | |
'Saxifraga bryoides L. | |
![]() |
Skalnica mchowata (Saxifraga bryoides) – gatunek byliny należący do rodziny skalnicowatych. Występuje w górach środkowej Europy, w Polsce wyłącznie w Tatrach (roślina tatrzańska).
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Drobna bylina tworząca gęste darnie. Cała roślina jest blado lub żółtozielona, a starsze liście mają srebrzystoszary kolor. Wytwarza liczne płonne różyczki liściowe i nieliczne tylko łodyżki kwiatowe.
- Liście
- Ulistnienie skrętoległe. Grube i mięsiste liście o długości 3-7 mm, równowąskolancetowate o zaostrzonych brzegach. Są szczeciniasto owłosione, zakończone ostrą szczecinką i w charakterystyczny sposób zagięte do góry. Na brzegach posiadają wielokomórkowe włoski mające postać rzęs. Na liściach brak wypotników.
- Kwiaty
- Na nierozgałęzionych, niskich (1,5-5 cm) łodygach kwiatowych pojedyncze kwiaty. Kielich złożony z 5 zaostrzonych działek. 5 jasnożółtych płatków korony o długości 4-6 mm (3-razy dłuższych od działek kielicha). Mają jasnożółtą barwę i są pomarańczowo nakrapiane. Słupek tylko w samej nasadzie zrosły z dnem kwiatowym. Kwitnie od lipca do sierpnia.
- Biotop, wymagania
- Szczeliny skalne, niskie murawy naskalne. Wyłącznie na podłożu bezwapiennym, głównie na mylonitach. Roślina wybitnie wysokogórska (oreofit). Występuje od piętra kosówki wzwyż, przy czym głównym obszarem jej występowania jest najwyższe piętro turniowe. Hemikryptofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Androsacetalia alpinae[1].
[edytuj] Zobacz też
Rośliny tatrzańskie, rośliny piętra turniowego.
[edytuj] Bibliografia
- Zbigniew Mirek, Halina Pięknoś-Mirkowa: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.