Sosna Jeffreya
Z Wikipedii
Sosna Jeffreya | |||||||||||||||||||||||||||||
![]() |
|||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
Domena | jądrowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Królestwo | rośliny | ||||||||||||||||||||||||||||
Podkrólestwo | naczyniowe | ||||||||||||||||||||||||||||
Nadgromada | nasienne | ||||||||||||||||||||||||||||
Gromada | nagonasienne | ||||||||||||||||||||||||||||
Klasa | iglaste | ||||||||||||||||||||||||||||
Rząd | sosnowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzina | sosnowate | ||||||||||||||||||||||||||||
Podrodzina | Pinoideae | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzaj | sosna | ||||||||||||||||||||||||||||
Gatunek | sosna Jeffreya | ||||||||||||||||||||||||||||
Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
Pinus jeffreyi | |||||||||||||||||||||||||||||
Balf. | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
![]() |
Sosna Jeffreya (Pinus jeffreyi Balf.) (ang. Jeffrey pine) – gatunek drzewa z rodziny sosnowatych. Sosna Jeffreya występuje w południowo-zachodniej części Ameryki Północnej. Krewniaczka najpospolitszej z północnoamerykańskich sosen – sosny żółtej. Bywa z nią mylona, choć istnieją sprawdzone metody rozróżniania tych drzew iglastych. Można je rozróżnić po szyszkach. Ostre zakończenie łuski jest u sosny żółtej skierowane na zewnątrz, podczas gdy łuski sosny Jeffreya mają je skierowane do środka. Różnią się też zapachem pnia drzewa - sosna Jeffreya pachnie wanilią, sosna żółta ma woń drzewa iglastego.
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Duże drzewo iglaste o koronie stożkowatej, regularnej, słabo rozgałęzionej.
- Pień
- Dorasta przeważnie do 45 m wysokości, chociaż są okazy osiągające 60 m. W środkowej Europie osiąga 30 m. Kora o zabarwieniu czerwonobrązowym do prawie czarnego, łuskowata. Pędy w pierwszym roku pokryte nalotem.
- Liście
- Igły zebrane w pęczki po 3, niebieskawozielone lub szarozielone, długości 10–18 cm, grube, sztywne i zaostrzone.
- Szyszki
- Jajowate, duże, osiągają 35 cm (w Polsce do 20 cm), jasnobrązowe. Nasiona długości 10–12 mm z dużym skrzydełkiem (15–25 mm). Tarczki łusek z kolcem, skierowanym do wewnątrz.
- Biotop
- Preferuje obszary górskie, na których lato jest suche i ciepłe a zima chłodna. Rośnie na wysokości 1000–2000 m, a na południowych krańcach obszaru występowania nawet na 1800–3000 m. Ma niewielkie wymagania glebowe, jest odporna na suszę.
[edytuj] Zastosowanie
W Europie Środkowej, w tym w Polsce często sadzona w parkach jako drzewo ozdobne.