Sparceta siewna
Z Wikipedii
Sparceta siewna | |
![]() |
|
Systematyka wg Reveala | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | Rosopsida |
Rząd | bobowce |
Rodzina | bobowate |
Rodzaj | esparceta (sparceta), (rzęśnia) |
Gatunek | sparceta siewna |
Nazwa systematyczna | |
Onobrychis vicifolia Scop. | |
![]() |
Sparceta siewna (esparceta siewna) (Onobrychis vicifolia Scop.) - gatunek byliny z rodziny bobowatych. Roślina uprawna, często dziczejąca (kenofit).
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Bylina 40-70 cm wysokości.
- Łodyga
- Wzniesiona, o dolnych międzywięźlach wyraźnie wydłużonych, niezbyt silnie owłosiona. Osiąga wysokość 30-80 cm.
- Liście
- Pierzaste, złożone 6-12 pa podługowatych listków o szerokości 4-8 mm.
- Kwiaty
- Kwiatostany groniaste, wydłużone. Kwiaty motylkowe, korona różowa, ciemniej prążkowana. Posiadają przysadki o długości 3-4 mm. Szypuła kwiatostanu 2-3 razy dłuższa od liścia. Kwitnie od końca maja, około czterech tygodni.
- Owoce
- Okrągły, owłosiony strąk z kolczasto ząbkowaną grzbiecistą listewką, przybierający po dojrzeniu barwę słomkowoszarą. Wyłuskane nasiona są nerkowate, barwy żółtej, do zielonkawobrunatnej. Mają długość ok. 1 mm
- Biotop, wymagania
- Nadaje się na gleby wapienne, nawet płytkie i kamieniste. Jest wytrzymała na mrozy i suszę. Rośnie dziko na przydrożach, murawach. Hemikryptofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Festuco-Brometea [1]
[edytuj] Zmienność
Tworzy mieszańce ze sparcetą piaskową. [2]
[edytuj] Zastosowanie
Uprawiana jest jako roślina pastewna na paszę dla bydła, przede wszystkim w postaci zielonki do bezpośredniego spasania, a także do przyorania na nawóz zielony. Jest bardzo cenną rośliną na ścierniskowe poplony. Znajduje się w rejestrze roślin rolniczych Unii Europejskiej.
[edytuj] Ciekawostki
- Żerują na niej gąsienice motyla modraszka gniadego.
- Jest jedną z roślin, którym przypisywano nazwę dzięcielina występującą w poemacie Pan Tadeusz Adama Mickiewicza.
Przypisy
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.