Stanisław Stankiewicz jr.
Z Wikipedii
Stanisłau Stankiewicz jr. ps. "Язэп Каранеўскі", "Алесь Крыга", "Дзівасіл" (ur. 23 lutego 1907 r. w Orleniętach koło Krewa w Rosji, zm. 6 listopada 1980 r. w Nowym Jorku) – białoruski publicysta, pisarz, literaturoznawca, działacz narodowy i kulturalny
Pochodził ze znanej i zasłużonej białoruskiej rodziny Stankiewiczów. Ukończył białoruske gimnazjum w Wilnie. Od 1922 r. redagował chadeckie pismo "Krynica". W 1933 r. ukończył Uniwersytet Stefana Batorego w Wilnie. Podczas studiów działał w Białoruskim Związku Studenckim i redagował pismo "Студэнцкая Думка". Pisał artykuły i książki dotyczące historii literatury białoruskiej i światowej do wileńskich gazet, a także białoruskiego pisma "Роднае слова". Współpracował też z Instytutem Naukowo-Badawczym Europy Wschodniej. Następnie uczył w polskim instytucie pedagogicznym w Nowogródku. W 1936 r. uzyskał tytuł doktora filologii. Po zajęciu Białorusi przez wojska niemieckie podjął współpracę z okupantami. Był burmistrzem Borysowa, a następnie Baranowicz. Wchodził w skład władz Białoruskiej Samopomocy Ludowej. Uratował od niemieckiej egzekucji schwytanego wraz z partyzantami b. przewodniczącego Związku Sowieckich Pisarzy Białorusi Michasia Klimkowicza. W 1944 r. był przedstawicielem Białoruskiej Centralnej Rady (BCR) w okręgu baranowickim. Pod koniec czerwca tego roku współorganizował II Wszechbiałoruski Kongres w Mińsku, zaś po zakończeniu jego obrad natychmiast ewakuował się do Niemiec. Został członkiem BCR na uchodźstwie. Po zakończeniu wojny w brytyjskiej strefie okupacyjnej utworzył konspiracyjne Białoruskie Centrum Narodowe i wydawał jego pismo "Рух". W 1946 r. został przedstawicielem BCR w Antybolszewickim Bloku Narodów. Wraz z Mikołą Abramczykiem reaktywował Radę Białoruskiej Republiki Ludowej. Od 1948 r. redagował pismo "Бацькаўшчына". Pisał przedmowy do białoruskich książek. W 1962 r. wyjechał do USA. Od 1963 r. redagował pismo "Беларус". Pracował w radiu "Свабода". Stał na czele nowojorskiego oddziału Instytutu Badań nad Historią i Kulturą ZSRR z siedzibą w Monachium i redagował jego pismo "Беларускі зборнік". Napisał książki pt. "Беларуская падсавецкая літаратура першае паловы 1960-х гадоў" (1967) i "Янка Купала. На 100-я ўгодкі ад нараджэньня" (1982). Był autorem artykułów dotyczących filologii.
Jego bratem był Jan Stankiewicz, także białoruski działacz narodowy.
[edytuj] Linki zewnętrzne
Biografia Stanisłaua Stankiewicza jr. (jęz. białoruski)
[edytuj] Bibliografia
Jackiewicz Mieczysław (red.), "Wileńska encyklopedia 1939-2005", Warszawa 2007, ISBN 978-83-899113-95-1