Szkoła Główna Handlowa

Z Wikipedii


Szkoła Główna Handlowa
Nazwa łacińska	Schola Princeps Scientiarum Œconomicarum et Commercii
Nazwa angielska	Warsaw School of Economics
Data założenia	1906
Lokalizacja	Warszawa (Polska)
Liczba studentów	15800 (2002)
Rektor	prof. dr hab. Adam Budnikowski
Adres	Al. Niepodległości 162 02-554 Warszawa
Telefon	(+48 22) 564 60 00
Członkostwo	CEMS, Socrates-Erasmus, EUA, PIM - Partnership in Internatioanl Management

Strona internetowa uczelni

Główny gmach SGH, widok na wejście B

Nowy budynek SGH na rogu al. Niepodległości i ul. Madalińskiego

Szkoła Główna Handlowa (SGH, w latach 1949-1989 Szkoła Główna Planowania i Statystyki, SGPiS) to najstarsza uczelnia ekonomiczna w Polsce. Jej siedziba mieści się na warszawskim Mokotowie przy alei Niepodległości w bezpośrednim sąsiedztwie stacji metra A-10 Pole Mokotowskie. Szkoła istnieje nieprzerwanie od 1906 r., a w chwili obecnej uczelnię kończy około 2000 studentów rocznie.

Inne, historyczne nazwy uczelni to: Prywatne Kursy Handlowe Męskie Augusta Zielińskiego, Wyższe Kursy Handlowe im. Augusta Zielińskiego, Wyższa Szkoła Handlowa, Miejska Szkoła Handlowa, Kursy Akademickie w Częstochowie^[1]. Angielska nazwa brzmi: Warsaw School of Economics.

Z tym tematem związana jest kategoria: Szkoła Główna Handlowa.

Spis treści

1 Kierunki studiów
2 Struktura uczelni
3 Współpraca z zagranicą
4 Działalność studencka
5 Znani wykładowcy, studenci i absolwenci
6 Rektorzy SGH
7 Zobacz też
8 Linki zewnętrzne
9 Przypisy

[edytuj] Kierunki studiów

SGH jest uczelnią bezwydziałową. W ramach studiów stacjonarnych i niestacjonarnych prowadzone sa studia dwustopniowe. Pierwszym stopniem są sześciosemestralne Studium Licencjackie prowadzące do uzyskania tytułu zawodowego licencjata. Posiadacze tytułu licencjata moga przystąpić do rekrutacji i rozpocząć czterosemestralne Studium Magisterskie prowadzące do uzyskania tytułu zawodowego magistra. Do 2005 roku istniał inny podział: na Studium Podstawowe (3 semestry) dające ogólne podstawy wiedzy ekonomicznej oraz Studium Dyplomowe (7 semestrów), w którym można było uzyskać dyplom licencjata lub magistra.

Dla uzyskania dyplomu (a także dla zaliczenia semestrów) komieczne jest zdobycie wymaganego minimum punktowego. Poszczególne przedmioty podzielone są na wymagane dla poszczególnych kierunków, fakultatywne dla tychże kierunków, przedmioty dodatkowe, dzięki którym rozwijać można wiedzę niepowiązaną z konkretnymi kierunkami oraz przedmioty wykształcenia wspólnego dla wszystkich ekonomistów. Poszczególne kierunki mogą mieć różne minima punktowe dla każdego z tych rodzajów przedmiotów.

Aby móc uzyskać tytuł licencjata, należy zrealizować program jednego z kierunków (lub kilku z nich):

ekonomia,
europeistyka,
finanse i rachunkowość,
gospodarka przestrzenna,
metody ilościowe w ekonomii i systemy informacyjne,
międzynarodowe stosunki gospodarcze,
polityka społeczna
stosunki międzynarodowe,
zarządzanie.

Również z nich wszystkich otrzymać można tytuł magistra, ale wcześniej należy uzyskać tytuł licencjata i przystąpić do rekrutacji na studia drugiego stopnia.

Ponadto uczelnia oferuje studia MBA i liczne kursy podyplomowe z zakresu m.in. administracji, rachunkowości czy zarządzania. Więcej

[edytuj] Struktura uczelni

Tak jak studenci podzieleni są na studia, tak jednostki dydaktyczne - katedry i instytuty - podzielone są na zrzeszenia zwanych kolegiami, którym przypisani są pracownicy naukowi oraz doktoranci. Na czele każdego z kolegiów stoi dziekan.

W SGH działa 5 kolegiów:

Kolegium Analiz Ekonomicznych (KAE)
Kolegium Ekonomiczno-Społeczne (KSE)
Kolegium Gospodarki Światowej (KGŚ)
Kolegium Nauk o Przedsiębiorstwie (KNoP)
Kolegium Zarządzania i Finansów (KZiF)

Na uczelni działają również jednostki poza kolegialne jak Centrum Wychowania Fizycznego i Sportu, Centrum Nauki Języków Obcych, czy Centrum Rozwoju Edukacji Niestacjonarnej.

Więcej

[edytuj] Współpraca z zagranicą

Szkoła Główna Handlowa uczestniczy w licznych programach wymiany i współpracy z innymi uczelniami, oferując swoim studentom oraz pracownikom naukowym porównanie doświadczeń w szkołach partnerskich, i przyjmując gości z innych krajów.

Najważniejsze programy współpracy:

Socrates-Erasmus
CEMS - Community of European Management Schools
Polsko-Niemieckie Forum Akademickie przy SGH
Podwójny dyplom SGH-Sciences Po
Partnership in International Management - program ogólnoświatowy
Umowy bilateralne i inne.

Dla uczelni ważna jest wymiana w ramach CEMS (organizacji zrzeszającej po jednej uczelni ekonomicznej z wybranych krajów europejskich) oraz PIM (m.in. USA, Kanada, Meksyk, Singapur) oraz programy MBA oferowane we współpracy z kanadyjskim UQAM (University of Quebec at Montreal) – CEMBA lub z Uniwersytetem Minnesoty – WEMBA.

[edytuj] Działalność studencka

Wewnątrz uczelni, jak i poza jej murami, studenci prowadzą aktywne życie w ramach licznych organizacji oraz kół naukowych (ponad 70). Zdaniem wielu studentów, a także wykładowców i zewnętrznych obserwatorów, właśnie to zaangażowanie świadczy o sile uczelni i kultury w niej panującej.

W budynku głównym odbywają się w roku liczne otwarte imprezy tematyczne i konferencje, a także projekcje w DKF Overground. Od 1996 roku ukazuje się też miesięcznik studencki Magiel.

[edytuj] Znani wykładowcy, studenci i absolwenci

Leszek Balcerowicz - wykładowca SGH, były minister finansów i szef NBP
Edyta Bartosiewicz - piosenkarka, autorka tekstów, kompozytorka
Marek Borowski - były marszałek Sejmu
Wojciech Giełżyński - dziennikarz i reportażysta
Adam Glapiński - wykładowca SGH, były minister, szef Polkomtela
Marek Goliszewski - prezes Business Center Club
Marek Góra - wykładowca SGH, współautor reformy systemu emerytalnego w Polsce
Tomasz Hopfer - dziennikarz sportowy
Danuta Hübner - była minister, pierwszy polski komisarz w Unii Europejskiej ds. polityki regionalnej
Stanisław Kluza - wykładowca SGH, były minister finansów, szef KNF
Grzegorz Kołodko - były minister finansów
Leon Koźmiński - profesor SGPiS
Jerzy Kropiwnicki - prezydent Łodzi
Oskar Lange - rektor SGPiS
Tomasz Lipiec - były minister sportu
Wojciech Mann - dziennikarz radiowy i telewizyjny
Wojciech Misiąg - ekonomista
Jacek Nieżychowski - artysta kabaretowy i aktor
Andrzej Olechowski - były minister finansów i minister spraw zagranicznych
Józef Oleksy - były premier i marszałek Sejmu
Jeremi Przybora - literat, współtwórca Kabaretu Starszych Panów
Sława Przybylska - piosenkarka
Grażyna Rabsztyn - lekkoatletka
Adam Rapacki - polityk i dyplomata, były minister spraw zagranicznych
Marek Rocki - były rektor SGH, senator RP
Dariusz Rosati - były minister spraw zagranicznych, europoseł
Wojciech Roszkowski - historyk, poseł do parlamentu europejskiego
Stefan Starzyński - prezydent Warszawy, wykładowca SGH przed II wojną światową
Teresa Sukniewicz-Kleiber - lekkoatletka
Edward Szturm de Sztrem - prezes GUS (1929-1939)
Stanisław Wyganowski - były prezydent m. st. Warszawy

[edytuj] Rektorzy SGH

Bolesław Markowski

Marek Rocki

Bolesław Miklaszewski – rektor Wyższej Szkoły Handlowej (1925–1928, 1932–1933) i Szkoły Głównej Handlowej (1933–1937)
Jan Dmochowski – rektor WSH (1928)
Bolesław Markowski - rektor WSH (1928–1929)
Antoni Sujkowski – rektor WSH (1929–1931)
Aleksander Jackowski – rektor WSH (1931–1932)
Julian Makowski – rektor SGH (1937–1940)
Edward Lipiński – rektor Miejskiej Szkoły Handlowej (1941–1944)
Jerzy Loth – rektor SGH (1945–1946)
Aleksy Wakar – rektor SGH (1946–1947)
Andrzej Grodek – rektor SGH (1947–1949), rektor Szkoły Głównej Planowania i Statystyki (1955–1959)
Czesław Nowiński – rektor SGPiS (1949–1952)
Oskar Lange – rektor SGPiS (1952–1955)
Kazimierz Romaniuk – rektor SGPiS (1959–1965)
Wiesław Sadowski – rektor SGPiS (1965–1978)
Stanisław Nowacki – rektor SGPiS (1978–1983)
Zygmunt Bosiakowski – rektor SGPiS (1983–1990)
Aleksander Müller – rektor SGPiS (1990–1991), rektor SGH (1991–1993)
Janina Jóźwiak – rektor SGH (1993-1999)
Marek Rocki – rektor SGH (1999–2005)
Adam Budnikowski - rektor SGH (2005-)