UGM-93A Trident I C-4
Z Wikipedii
| UGM-93A Trident I C-4 | |
 |
|
| Dane podstawowe | |
| Państwo | USA |
| Producent | Lockheed Martin |
| Typ | SLBM |
| Przeznaczenie | strategiczny pocisk balistyczny |
| Historia | |
| Używana w latach | 1979-1996 |
| Dane techniczne | |
| Długość | 10,2 m |
| Średnica | 1,8 m |
| Napęd | trzystopniowy |
| Naprowadzanie | bezwładnościowe |
| Masa | 33.142 kg |
| Typ głowicy | 8 x W76 (100 kt) głowic (Mark 4) w napędzanym paliwem stałym post-boost vehicle |
| Równoważnik trotylowy | 100 kiloton |
| Zasięg | 7.400 km |
| Użytkownicy | |
| US Navy, Royal Navy | |
UGM-93A Trident I C-4 – amerykański pocisk balistyczny wystrzeliwywany z okrętu podwodnego (SLBM) zdolny przenosić 8 głowic jądrowych (tzw. MIRV). Jest bezpośrednim następcą pocisku UGM-73 Poseidon opracowanym w zakładach Lockheed Martin Space Systems Co. Tridenty zostały umieszczone na 14 amerykańskich okrętach podwodnych typu Ohio i czterech brytyjskich okrętach podwodnych typu Vanguard.
Trident I (C4) został wprowadzony w 1979 roku. Rozlokowano go na ośmiu pierwszych okrętach podwodnych klasy Ohio. W latach 90. rozpoczęto wycofywanie tego pocisku.
[edytuj] Zobacz film
[edytuj] Linki zewnętrzne
|
Międzykontynentalne
|
ICBM |
|
Średniego zasięgu
|
|
|
Krótkiego zasięgu
|
Lance • Redstone • Pershing I • ATACMS |
