Ulica Zachodnia w Łodzi

Z Wikipedii

Łódź

Ulica

Zachodnia

Centrum, Stare Miasto, Stare Bałuty

Długość:

ok. 2,1 km

Widok w stronę Pałacu Poznańskiego

przebieg

		0 m	ul. Zgierska
		260 m	ul. Bolesława Limanowskiego
		380 m	ul. Krótka
		540 m	ul. Bazarowa
		730 m	ul. Lutomierska
		840 m	ul. Drewnowska
		940 m	ul. Podrzeczna
		1210 m	ul. Ogrodowa
		1450 m	ul. Legionów
		1690 m	ul. dr. Adama Próchnika
		1900 m	ul. płk. dr. Stanisława Więckowskiego
		2140 m	ul. Zielona, zmienia nazwę na al. Tadeusza Kościuszki

Ulica Zachodnia w Łodzi ma około 2,1 kilometra długości, biegnie od Rynku Dolna do ul. Zielonej (gdzie dalej jest al. Kościuszki).

Plan regulacji Łodzi z 1823 roku

Plan Łodzi z 1823 roku

Pałac Izraela Poznańskiego na skrzyżowaniu ulic Zachodniej i Ogrodowej

Powstała około roku 1823 wraz z wyznaczeniem Nowego Miasta. Nowa osada została umiejscowiona na przeciwległym brzegu rzeczki Łódka, na południe od Starego Miasta. Osiedle zaprojektowane zostało na bazie kwadratu z oktagonalnym rynkiem (Rynek Nowego Miasta - dzisiejszy plac Wolności), na którym krzyżowały się prostopadłe ulice. Kontur osady ograniczały ulice: Zachodnia, Północna, Wschodnia i Południowa.

W czasie wojny zmieniono nazwę na Hermann-Göring-Strasse.^[1].
W latach 70. dołączono przedwojenne ulice Stodolnianą i Wieńcową biegnące do tej pory od Pałacu Poznańskiego do Rynku Bałuckiego (gdzie łączy się z ul. Zgierską). Na całej długości od ul.Zielonej do Rynku Bałuckiego wybudowano dwupasmową drogę z torowiskiem tramwajowym po środku. Podczas tej operacji, całkowicie wyburzono kilkadziesiąt kamienic tworzących wschodnią ścianę ulicy na przestrzeni prawie 1 km między ulicami Ogrodową a Zieloną, w tym wiele cennych przykładów budownictwa modernistycznego. Powstała w ten sposób luka w zabudowie centrum miasta nie została zagospodarowana do dziś i negatywnie odbija się na estetyce ulicy.