Zmiażdżenie

Z Wikipedii

Miażdżenie azteckiego cudzołożnika.

Zmiażdżenie - metoda egzekucji i tortur, ma długą i krwawą historię, a techniki miażdżenia są bardzo zróżnicowane w zależności od miejsca. Obecnie władze żadnego państwa nie uznaje oficjalnie tej metody wykonywania kary śmierci.

Najbardziej pospolite było miażdżenie za pomocą słoni. Praktyka ta była dość powszechna w Azji Południowej i Południowo-Wschodniej przez ponad 4 000 lat dokumentowanej historii, a być może dłużej. Starożytni Rzymianie i Kartagińczycy stosowali ją okazjonalnie.

[edytuj] Peine forte et dure

Peine forte et dure (franc. "kara silna i długa") to metoda tortur stosowana dawniej w anglosaskim prawie zwyczajowym w przypadku, kiedy podejrzany odmawiał odpowiedzi na pytanie o przyznanie się do winy. Złożenie oświadczenia o własnej winie lub niewinności było koniecznym wymogiem dla wszczęcia procesu sądowego przed ławą przysięgłych.

Tortura polegała na stopniowym dokładaniu coraz większej ilości coraz cięższych kamieni na klatkę piersiową leżącego podejrzanego, aż do uzyskania jego oświadczenia lub do jego śmierci przez uduszenie wskutek zbyt dużego nacisku na płuca. Torturowanemu podawano każdego dnia na przemian chleb i wodę.

Podejrzani, przeciwko którym zgromadzono niezbite dowody winy, często milczeli, woląc śmierć wskutek tortury niż na szafocie. Dzięki temu unikali konfiskaty majątku i chronili rodziny przed ruiną finansową.

Po raz ostatni peine forte et dure posłużono się w 1741 r. w Cambridge. 31 lat później zakazano jej stosowania w Wielkiej Brytanii. Milczenie oskarżonego miało być odtąd traktowane jako jego przyznanie się do winy. W 1828 r. milczenie uznano za równoważne z nieprzyznaniem się do winy. Zasada ta funkcjonuje do dziś.

Miażdżenie Gilesa Coreya podczas procesu Czarownic z Salem.

Najbardziej znaną ofiarą tego typu zmiażdżenia była męczennica, święta Kościoła katolickiego, Małgorzata Clitherow, zmiażdżona na śmierć 25 marca 1586, kiedy milczała wobec zarzutu ukrywania w domu księży. Jedyną amerykańską ofiarą peine forte et dure był Giles Corey, zmiażdżony 19 września 1692 podczas procesu czarownic z Salem. Zgodnie z legendą ostatnimi słowami farmera były "Więcej ciężaru", po których dodano do obciążenia więcej kamieni, co spowodowało jego śmierć.

[edytuj] Nowy Świat

Naukowcy uważają, że stosowali ją także mieszkańcy prekolumbijskiej Ameryki, zwłaszcza w imperium Azteków.

[edytuj] Bibliografia

Wrzesiński Szymon Krwawa profesja. Rzecz o katach i ich ofiarach, LIBRON EGIS, Kraków 2006.
Zaremska Hanna, Niegodne rzemiosło. Kat w społeczeństwie Polski XIV-XVI w., PWN, Warszawa 1986.
(en) Summerson, Henry (1983). "The Early Development of Peine Forte et Dure." Law, Litigants, and the Legal Profession: Papers Presented to the Fourth British Legal History Conference at the University of Birmingham 10-13 July 1979 ed E. W. Ives & A. H. Manchester, 116-125. Royal Historical Society Studies in History Series 36. Londyn: Humanities Press.