Brandenburgia (prowincja)

Z Wikipedii

Prowincja Brandenburgia (niem. Provinz Brandenburg) – pruska prowincja utworzona w 1815. Stolicą (siedzibą nadprezydenta) początkowo był Poczdam; później w latach 1827-1843 – Berlin, 1843-1918 ponownie Poczdam, a od 1918 do 1945 Berlin-Charlottenburg.

Od 21 marca 1939 zmieniono nazwę prowincji na Mark Brandenburg (Marchia Brandenburska)^[1].

Spis treści 1 Zmiany terytorialne 2 Podział administracyjny Brandenburgii (1945) 2.1 Rejencja frankfurcka 2.2 Rejencja poczdamska 3 Zobacz 4 Linki 5 Przypisy

[edytuj] Zmiany terytorialne

Po drugiej wojnie światowej tereny na zachód od Odry przypadły Polsce. Po podziale Niemiec znalazła się w Niemieckiej Republice Demokratycznej. Od 1990 roku w Republice Federalnej Niemiec jako kraj związkowy (land) Brandenburgia.

[edytuj] Podział administracyjny Brandenburgii (1945)

[edytuj] Rejencja frankfurcka

Regierungsbezirk Frankfurt

Powiaty grodzkie (Stadtkreise):

1. Cottbus (od 1886)
2. Forst (Lausitz) (od 1897)
3. Frankfurt (Oder) (od 1826)
4. Guben (od 1884)
5. Landsberg (Warthe) (od 1892)

Powiaty ziemskie (Landkreise):

1. Calau
2. Cottbus
3. Crossen (Oder)
4. Guben
5. Königsberg Nm.
6. Landsberg (Warthe)
7. Lebus (siedziba powiatu do 1863 we Frankfurcie, później w Seelow)
8. Luckau (Nd. Laus.)
9. Lübben (Spreewald)
10. Meseritz
11. Oststernberg (siedziba w Zielenzig)
12. Schwerin (Warthe)
13. Soldin
14. Sorau (Lausitz)
15. Spremberg (Lausitz)
16. Weststernberg (siedziba w Reppen)
17. Züllichau-Schwiebus (siedziba w Züllichau)

[edytuj] Rejencja poczdamska

Regierungsbezirk Potsdam

Powiaty grodzkie:

1. Lichtenberg (1908-1920; później część Wielkiego Berlina)
2. Schöneberg (1899-1920; później część Wielkiego Berlina)
3. Wilmersdorf (1907-1920; później część Wielkiego Berlina)
4. Brandenburg (Havel) (od 1881)
5. Charlottenburg (1877-1920; później część Wielkiego Berlina)
6. Eberswalde (od 1911)
7. Neukölln (1899-1920; później część Wielkiego Berlina)
8. Poczdam (od 1809)
9. Rathenow (od 1925)
10. Spandau (1886-1920; później część Wielkiego Berlina)
11. Wittenberge (od 1922)

Powiaty ziemskie:

1. Angermünde
2. Beeskow-Storkow (siedziba w Beeskow)
3. Jüterbog-Luckenwalde (siedziba w Jüterbog)
4. Niederbarnim (siedziba w Berlin)
5. Oberbarnim (siedziba w Bad Freienwalde)
6. Osthavelland (siedziba w Nauen)
7. Ostprignitz (siedziba w Kyritz)
8. Prenzlau
9. Ruppin (siedziba w Neuruppin)
10. Teltow (siedziba w Berlin)
11. Templin
12. Westhavelland (siedziba w Rathenow)
13. Westprignitz (siedziba w Perleberg)
14. Zauch-Belzig (siedziba w Belzig)

[edytuj] Zobacz

• Władcy Brandenburgii

[edytuj] Linki

• Provinz Brandenburg

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Od słowiańskich nazw prowincji (dlnłuż. Bramborska, grnłuż. Braniborska) wywodzi się polski przymiotnik braniborski, oznaczający tyle, co "brandenburski", pojawiający się w niektórych nazwach własnych w Polsce (np. Wieża Braniborska w Zielonej Górze, ul. Braniborska – przed wojną Berlinerstraße – we Wrocławiu, ul. Braniborska do 1945 r. Franz-Engel-Straße w Szczecinie, oraz obowiązująca od 1945 do 1951 roku nazwa placu Braniborskiego, dziś placu Orląt Lwowskich – przed wojną do 1935 Berlinerplatz, potem Elfer Platz – również we Wrocławiu. Ten sam źródłosłów ma czeska nazwa ziemniaków – brambory. ul. Braniborska w Poznaniu na Junikowie

Prowincje pruskie 1815-1939

1815: Brandenburgia | Wielkie Księstwo Nadrenii | Jülich-Kleve-Berg | Prusy Wschodnie | Pomorze | Wielkie Księstwo Poznańskie | Saksonia | Śląsk | Westfalia | Prusy Zachodnie | 1822: Nadrenia | 1829: Prusy | 1846: Poznańska 1850: Kraj Hohenzollernów | 1867: Hanower | Hesja-Nassau | Szlezwik-Holsztyn | 1920: Prusy Wschodnie | Brandenburgia | Pomorze | Dolny Śląsk | Górny Śląsk | Saksonia | Szlezwik-Holsztyn | Hanower | Westfalia | Nadrenia | Hesja-Nassau | Waldeck | 1922: Marchia Graniczna Poznańsko-Zachodniopruska