Carl Loewe

Z Wikipedii

Johann Carl Gottfried Loewe najczęściej Karl lub Carl Loewe (30 listopada 1796 – 20 kwietnia 1869) – niemiecki kompozytor, dyrygent, śpiewak (baryton) i organista. Przez współczesnych zwany "Schubertem północnych Niemiec".

Urodził się w Löbejün koło Halle jako dwunaste dziecko w rodzinie nauczyciela i pierwsze lekcje muzyki odebrał od swego ojca. Członek chóru w Köthen i później w Halle, gdzie uczęszczał do szkoły. Podczas nauki dostrzeżony przez króla Westfalii, który ufundował jego dalszą edukację muzyczną i studia teologiczne na Uniwersytecie w Halle.

W 1820 przeniósł się do Szczecina, gdzie pracował jako organista kościoła św. Jakuba i dyrektor utworzonej przez siebie (1824) szkoły muzycznej. W tym czasie stworzył większość swych dzieł pisząc muzykę do słów poetów romantycznych, dając tym samym początek nowemu gatunkowi solowej ballady romantycznej. Skomponował muzykę do utworów Adama Mickiewicza w przekładzie Carla von Blankensee. Tom tych kompozycji pt. Die Polnische Balladen opublikowany w 1835 zawierał m.in. ballady:

• Der junge Herr und das Mädchen - Panicz i dziewczyna
• Der Woywode - Czaty
• Die drei Budrisse - Trzech Budrysów
• Das Switesmädchen - Świtezianka
• Die Schlüsselblume - Pierwiosnek
• Frau Twardowska - Pani Twardowska
• Wilia und das Mädchen - Wilija, naszych strumieni rodzica.

Przypieczętował swój dorobek wersją ballady Goethego "Król Elfów" (oryg. Erlkönig) dorównującą jakością znacznie popularniejszej kompozycji Schuberta. Brał czynny udział w życiu kulturalnym miasta organizując koncerty, na które zapraszał najpopularniejszych kompozytorów pruskich sam także koncertując. Zajmował się również Loewe tłumaczeniem Szekspira i Byrona. Ponadto stworzył kilka oper, oratoriów i dzieł instrumentalnych.

Po osiągnięciu znacznej popularności, w latach 40. i 50. XIX wieku, jako śpiewak udał się na tournee po Europie (występował m.in. we Francji, Wielkiej Brytanii, Norwegii i Szwecji). Po powrocie do Niemiec, w 1866 przeniósł się do Kilonii, gdzie zmarł na zawał serca w 1869.

[edytuj] Twórczość

[edytuj] Ballady

Do najważniejszych ballad Loewe'go zaliczyć należy:

• Archibald Douglas (1858)
• Das Hochzeitslied
• Der Wirtin Töchterlein (słowa Ludwig Uhland)
• Der Zauberlehrling (słowa Johann Wolfgang von Goethe)
• Die Glocken zu Speyer
• Die Uhr (słowa Johann Gabriel Seidl)
• Die wandelnde Glocke
• Edward (słowa Johann Gottfried von Herder)
• Król Elfów (słowa Johann Wolfgang von Goethe)
• Heinrich der Vogler (1836) – ballada o Henryku Ptaszniku
• Herr Oluf
• Tom der Reimer (1867)

[edytuj] Pozostałe

• 17 oratoriów
• 6 oper
• 2 symfonie