Dennis Hastert
Z Wikipedii
Dennis Hastert ur. 2 stycznia 1942 |
|
Spiker Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych | |
Okres urzędowania | od 6 stycznia 1999 do - |
Partia polityczna | Partia Republikańska |
Poprzednik | Newt Gingrich |
Następca | Obecnie |
John Dennis Hastert, znany jako J. Dennis Hastert, lub Dennis Dastert (urodzony 2 stycznia 1942) jest amerykańskim politykiem, działaczem Partii Republikańskiej, który od roku 3 stycznia 1987 reprezentuje 14. okręg wyborczy stanu Illinois w Izbie Reprezentantów Stanów Zjednoczonych, a od stycznia 1999 sprawuje urząd spikera (przewodniczącego) Izby, czyli zgodnie z konstytucją trzeciej osoby w państwie.
Urodził się w Aurorze (Illinois), a wychowywał w Oswego (tamże). Ukończył studia na Northern Illinois University (1967) , dzięki czemu został nauczycielem w szkole średniej w Yorkville (55 mil od Chicago, gdzie się wówczas przeprowadził).
Zajmował się też sportem wyczynowym. W 1981 wybrano go, jako republikanina, do stanowej Izby Reprezentantów, a w 1986 do izby niższej federalnego Kongresu. Jakkolwiek stan Illinois uchodzi od wielu lat za bastion Partii Demokratycznej, z łatwością odnawiał swój mandat. W ogóle ten okręg był zajmowany przez republikanów nieprzerwanie od 1903, za wyjątkiej czterech lat.
Paradoksalnie, aż do czasu objęcia trzeciego stanowiska w państwie, Hastert był jednym z mniej znanych członków Izby (jego stanowisko było zawsze z reguły konserwatywne).
Po przejęciu większości przez republikanów w Izbie w 1995 (pierwszy raz od 1953), ich niekwestionowany przywódca i nowy spiker Newt Gingrich z Georgii mianował Hasterta asystentem zastępcy przywódcy większości/rzecznika dyscyplinarnego (był nim wówczas Tom DeLay), co jest najwyższą pozycją w republikańskim klubie z nominacji.
Kiedy Gingrich, osłabiony swoją rolą w próbie odsunięcia od władzy prezydenta Billa Clintona i ogólnie coraz bardziej niepopularny w porównaniu z demokratyczną administracją, zdecydował się odejść ze stanowiska spikera i Izby (w 1998 wybrano go ponownie, ale odmówił zajęcia miejsca), nowym spikerem wybrano Hasterta, jakkolwiek początkowo sądzono, iż odpowiedniejsi będą politycy bardziej znani i wpływowi (lider większości Dick Armey, Tom DeLey czy kongresman Bob Livingstone). O wyborze Hasterta zadecydowało prawdopodobnie jego niekontrowersyjność i umiarkowanie w porównaniu z wyżej wymienionymi.
1 czerwca 2006 został najdłużej urzędującym republikańskim spikerem w historii. Ubiega się o ponowny wybór w 2006 i prawdopodobnie go uzyska.
Być może jednak straci swój fotel spikera, ponieważ zwycięstwo demokratów w tegorocznych wyborach kongresowych, a zwłaszcza w Izbie, wydaje się dość prawdopodobne. Wtedy naturalnie nowym spikerem zostanie lider mniejszości Nancy Pelosi. Zwyczajowo jeżeli spiker zostaje ponownie wybrany, ale partia traci większość, wtedy zostaje on liderem mniejszości, a dotychczasowy lider zastępcą. Nie wiadomo jednak, jak to będzie w tym przypadku.
Jako spiker Izby Hastert znajduje się na drugim miejscu w linii sukcesji prezydenckiej. Jeżeli prezydent i wiceprezydent zmarli by, podali się do dymisji lub zostali równocześnie usunięci ze stanowiska, wtedy to on zostałby głową państwa.
[edytuj] Zobacz też
(1) Richard B. Cheney (wice) • (2) J. Dennis Hastert (Rep.) • (3) Ted Stevens (Sen.) • (4) Condoleezza Rice (stan) • (5) Henry Paulson (skarb) • (6) Alberto Gonzales (sprawiedliwość) • (7) Dirk Kempthorne (zasoby wew.) • (8) Mike Johanns (rolnictwo) • (9) Michael Leavitt (zdrowie) • (10) Alphonso Jackson (urbanizacja) • (11) Mary Peters (transport) • (12) Samuel W. Bodman (energia) • (13) Margaret Spellings (edukacja) • (14) Jim Nicholson (weteranii)
Obecny sekretarz obrony czeka na akceptację Senatu na powołanie go na ten urząd. sekretarze handlu i pracy są wyłączeni z prawa do sukcesji, ponieważ nie mogą objąć urzędu prezydenta z uwagi, że w chwili urodzenia nie byli obywatelami USA. sekretarze bezpieczeństwa krajowego od 2005 są wyłączeni z prawa do sukcesji.