Fiat G.50
Z Wikipedii
| Fiat G.50 | |
 |
|
| Dane podstawowe | |
| Państwo | Włochy |
| Wytwórnia | Fiat |
| Typ | samolot myśliwski |
| Konstrukcja | całkowicie metalowa |
| Załoga | jedna osoba |
| Historia | |
| Data oblotu | 26 lutego 1937 |
| Lata produkcji | 1938 - 1943 |
| Wycofanie ze służby | 1944 |
| Zachowane egzemplarze | jeden w Belgradzie |
| Dane techniczne | |
| Napęd | gwiazdowy Fiat A.74 RC38 |
| Moc | 838 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | 10,96 m |
| Długość | 7,79 m |
| Wysokość | 2,96 m |
| Powierzchnia nośna | 18,15 m² |
| Masa | |
| Własna | 1975 kg |
| Startowa | 2415 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość max. | 472 km/h |
| Pułap | 9835 m |
| Zasięg | 670 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 synchronizowane karabiny maszynowe Breda-Safat kalibru 12,7 mm | |
| Użytkownicy | |
| Włochy, Chorwacja, Finlandia, Hiszpania | |
Fiat G.50 Freccia (pol. Strzała) - włoski samolot myśliwski z lat 30. XX w., wyprodukowany przez koncern Fiata.
[edytuj] Historia
Prace nad samolotem G.50 rozpoczęły się w 1935 r. Prototyp wystartował w swój pierwszy lot 26 lutego 1937 na lotnisku w Marini di Pisa pilotowany przez Giovanni de Briganti.
Fiat G.50 był pierwszym włoskim jednopłatem z wciąganym podwoziem. Był on co prawda bardzo zwrotny, jednak zbyt mała moc silnika nie pozwalała na wykorzystanie wszystkich zalet samolotu. Po rozpoczęciu wojny okazało się także, że samolot jest słabo uzbrojony i z trudnością może nawiązać równorzędną walkę z lepiej uzbrojonymi samolotami alianckimi, takimi jak np. Hawker Hurricane. W dodatku podczas lotu nurkowego z prędkością ponad 500 km/h zdarzało się, że od skrzydeł lub kadłuba odrywały się pojedyncze części, co było przyczyną wypadków.
W sumie wyprodukowano 791 egzemplarzy samolotu, z czego 35 zostało wyeksportowanych do Finlandii.
Wersją rozwojową samolotu był Fiat G.55, w którym dokonano pewnych zmian konstrukcyjnych i zastosowano silnik o większej mocy.
Jedyny zachowany do dziś egzemplarz samolotu Fiat G.50bis jest aktualnie poddawany rekonstrukcji w Muzeum Lotnictwa w Belgradzie.
[edytuj] Użycie
Samolot wszedł do służby w 1939 r., biorąc udział w hiszpańskiej wojnie domowej. Pewna ilość samolotów została wykorzystana w bitwie o Anglię, podczas której wyszły na jaw jego główne wady. Samolot był także wykorzystywany podczas walk w Afryce północnej i w śródziemnomorskim teatrze działań. Fiat G.50 był używany także przez włoskich pilotów po kapitulacji Włoch w 1943 r. do walki z wojskami niemieckimi.
Z największym sukcesem G.50 był wykorzystywany podczas wojny zimowej (1939-1940) oraz tzw. wojny kontynuacyjnej (1941-1944) między Finlandią i ZSRR. Samoloty, zamówione we Włoszech co prawda przybyły za późno do Finlandii, by wpłynąć znacząco na losy wojny zimowej, jednak piloci latający na tych maszynach w krótkim czasie odnieśli 13 zwycięstw powietrznych. W pierwszej fazie wojny kontynuacyjnej, tj. w 1941 r. stosunek zwycięstw był imponujący: jedna z fińskich eskadr, latająca na G.50 zaliczyła 52 zwycięstwa powietrzne tracąc przy tym zaledwie dwa samoloty. Do najlepszych pilotów, latających na G.50 podczas wojen fińsko-sowieckich należeli Oiva Tuominen (23 zestrzelenia) i Olli Puhakka (11 zestrzeleń). W późniejszym czasie, po wprowadzeniu nowocześniejszych i szybszych myśliwców radzieckich, G.50 dysponował zbyt słabymi osiągami, by podejmować równorzędną walkę i w 1944 r. został wycofany ze służby liniowej.
[edytuj] Linki zewnętrzne
| Włoskie samoloty wojskowe z okresu II wojny światowej | |
|---|---|
| Samoloty myśliwskie | |
| CR.32 | CR.42 | G.50 | G.55 | MC.200 | MC.202 | MC.205 | Re.2000 | Re.2002 | Re.2005 | CVF.5 | Ro.57 | |
| Samoloty bombowe | |
| SM. 79 | SM. 81 | SM. 82 | SM. 84 | Ba.65 | Ba.88 | BR.20M | RS.14 | P.108 |
