Gabriele D'Annunzio
Z Wikipedii
Gabriele D'Annunzio (ur. 12 marca 1863 w Pescarze, zm. 1 marca 1938 w Gardone-Riviera) - włoski poeta, dramaturg i prozaik. Wpływ na jego twórczość wywarła filozofia Artura Schopenhauera i Fryderyka Nietzschego. Prowadził bujne życie. Jego ojciec zmienił nazwisko z Rapagnetta na D'Annzunzio.
Uczył się w Toskani. Zadebiutował w 1879 tomikiem Primo Vere. Wsławił się brawurą walcząc jako lotnik w czasie pierwszej wojny światowej. Początkowo sympatyk Mussoliniego. Wsławił się zbrojnym zajęciem 12 września 1919 roku zajęciem Fiume (obecnie Rijeka), co spowodowało wycofanie sprzymierzonych oddziałów francusko-brytyjsko-amerykańskich.
W swoich utworach wyrażał panteistyczną radość życia. Sławę przyniosły mu powieści:
- 1889 - Rozkosz (Il Piacere, zamieszczona na indeksie ksiąg zakazanych)
- 1984 - Triumf śmierci (Trionfo della morte)
- 1900 - Ogień (Il fuoco)
a także:
- 1882 - Dziewicza ziemia (La Terra vergine)
- 1892 - Niewinny (L'Innocente)
- Powieści spod znaku Róży
- Powieści spod znaku Lilii
- Powieści spod znaku Owocu Granatu
- Niezwyciężona (L'Invincibile)
- Gioconda - poezje
- Deszcz w sosnowym lesie
To jest tylko zalążek artykułu biograficznego. Jeśli możesz, rozbuduj go.
Zobacz też: Literatura włoska
