Hattie Caraway

Z Wikipedii

Hattie Ophelia Wyatt Caraway

Funkcja

Senator Stanów Zjednoczonych
(Arkansas)

Okres urzędowania

od 9 grudnia 1931 do 3 stycznia 1945

Poprzednik

Thaddeus Caraway

Następca

William Fulbright

Data urodzenia

1 lutego 1878

Miejsce urodzenia

Bakerville, Tennessee

Data śmierci

21 grudnia 1950

Miejsce śmierci

Falls Church, Wirginia

Małżonek

Senator Thaddeus Caraway (zmarł)

Partia polityczna

Partia Demokratyczna

Hattie Ophelia Wyatt Caraway (urodzona 1 lutego 1878, zmarła 21 grudnia 1950, była amerykańską polityk) i pierwszą kobietą, która zasiadała w Senacie USA z wyboru.

Hattie Wyatt przyszła na świat w Bakerville w stanie Tennessee, w Humphreys County. Kiedy wyszła za mąż, za Thaddeusa Carawaya, przeniosła się wraz z nim do Jonesboro w Arkansas, gdzie Thaddeus praktykował prawo i coraz bardziej angażował się w działalność polityczną.

Jej mąż został wybrany w skład Izby Reprezentantów w roku 1912, z ramienia Partii Demokratycznej, gdzie nieprzerwanie zasiadał aż do roku 1921, kiedy wybrano go senatorem.

Senator Caraway zmarł piastując mandat w roku 1931. gubernator Arkansas Harvey Parnell, korzystając z przysługujących mu uprawnień, mianował wdowę po nim do Senatu, celem ukończenia kadencji zmarłego męża. Zasiadała w Senacie od 9 grudnia 1931, zaś dnia 12 stycznia 1932 roku zwyciężyła w wyborach uzupełniających, stając się pierwszą wybraną kobietą do amerykańskiego senatu (pierwszą w ogóle zasiadającą była Rebecca Latimer Felton z Georgii). Caraway, tak jak jej zmarły małżonek, afilowała się z demokratami.

Wiceprezydent (ex officio przewodniczący izby wyższej Kongresu) Charles Curtis powierzył jej nawet pewnego razu prowadzenie obrad. Kiedy zaś postanowiła ubiegać się o ponowny wybór, wpływowy populistyczny demokrata z Luizjany Huey Long przyjechał do Arkansas, aby osobiście prowadzić kampanię na jej rzecz.

W wyborach roku 1928 Caraway pokonała swego rywala, Johna L. McClellana (który notabene i tak został później senatorem) i została wybrana dzięki poparciu koalicji kobiet, weteranów i związkowców. W roku 1944 kandydowała ponownie, ale została pokonana w prawyborach przez J. Williama Fulbrighta.

Po opuszczeniu Senatu zasiadała w dwóch federalnych komisjach (tj. Federal Employees Compensation Commission, oraz Employees Compensation Appeals Board).

Jako członkini Senatu Hattie Caraway popierała prawa prohibicyjne, głosowała, jak wielu innych senatorów z południa, przeciwko ustawom przeciw linczom, oraz popierała ekonomiczną politykę prezydenta Franklina Delano Roosevelta. Nigdy nie przemawiała na sali senatu.

Caraway cierpiała potem na apopleksję i zmarła w Falls Church w Wirginii. Pochowano ją na Westlawn Cemetery w Jonesboro.