Karabinek Daewoo K1
Z Wikipedii
| K1 | |
 |
|
| Dane podstawowe | |
| Państwo | Republika Korei |
| Producent | Daewoo Precision Industries |
| Rodzaj | karabinek szturmowy |
| Historia | |
| Prototypy | lata 80. XX wieku |
| Produkcja seryjna | lata 80. XX wieku - do chwili obecnej |
| Dane techniczne | |
| Kaliber | 5,56 mm |
| Nabój | 5,56 x 45 mm NATO |
| Wymiary | |
| Długość | 660 mm (z kolbą złożoną) 850 mm (z kolbą rozłożona) |
| Masa | |
| broni | 2,88 kg (niezaładowany) |
| lufy | 267 mm |
| Inne | |
| Szybkostrzelność teoretyczna | 700 - 900 strz./min |
K1 - produkowany przez koreańską firmę Daewoo Precision Industries karabinek szturmowy.
[edytuj] Historia konstrukcji
Podobnie jak w wielu innych krajach Azji Południowo-Wschodniej, tak i w Korei przez wiele lat podstawowym uzbrojeniem żołnierzy piechoty był karabin M16. Początkowo był on kupowany w USA, później produkowany na licencji nabytej od Colt Patent Firearm Mfg. Co (od 1973 roku). W 1982 roku koncern Daewoo przejął produkujące broń strzelecką państwowe zakłady w Pusan i utworzył spółkę Daewoo Precision Industries, zajmującą się produkcją broni strzeleckiej. Następnym krokiem było podjęcie decyzji o rozpoczęciu prac nad nowymi broniami: karabinem i karabinkiem. Odmiennie niż w przypadku innych konstrukcji, gdzie karabinek jest po prostu skróconym karabinem i ma identyczne jak karabin mechanizmy wewnętrzne, karabin Daewoo K2 i karabinek K1 mają odmienną konstrukcję.
W karabinku K1 zastosowano układ bez tłoka gazowego, podobny jak w M16. Gazy prochowe są odprowadzane cienką rurką do komory zamkowej, gdzie działają bezpośrednio na suwadło. Takie rozwiązanie pozwala zmniejszyć masę broni, ale wiąże się z koniecznością większej dbałości o broń (osady z gazów prochowych zanieczyszczają wnętrze komory zamkowej, co może prowadzi do zacięć).
[edytuj] Opis konstrukcji
Karabinek K1 jest indywidualną bronią samoczynno-samopowtarzalną. Zasada działania oparta o wykorzystanie energii gazów prochowych odprowadzanych przez boczny otwór lufy. Broń nie posiada tłoka gazowego. Gazy prochowe przez rurkę o małej średnicy przedostają się do komory zamkowej i oddziaływują bezpośrednio na suwadło. Ryglowanie przez obrót zamka (osiem rygli). Suwadło podparte jest od tyłu prze dwie równoległe sprężyny powrotne. Mechanizm spustowy kurkowy umożliwia strzelanie ogniem pojedynczym, seriami trójstrzałowymi i ogniem ciągłym. Dźwignia przełącznika rodzaju ognia po lewej stronie broni, pełni jednocześnie funkcję dźwigni bezpiecznika. Zasilanie z dwurzędowych magazynków łukowych o pojemności 30 naboi (magazynki zamienne z magazynkami M16). Po wystrzeleniu ostatniego naboju z magazynka, zamek zatrzymuje się w tylnym położeniu. Do jego zwalniania służy przycisk po lewej stronie broni. Otwarte przyrządy celownicze składają się z muszki w osłonie i celownika przeziernikowego. Kolba wysuwana składa się z dwóch prętów-ramion i stopki.
