Karaimi
Z Wikipedii
| Ten artykuł jest częścią serii Mniejszości narodowe i etniczne w Polsce |
Karaimi (z hebr. karajim = 'czytający'; Karaici) – niewielka grupa etniczna i religijna pochodzenia tureckiego, licząca sobie ok. 12 tysięcy osób. Posługują się językiem karaimskim należącym do języków tureckich, ale w odróżnieniu od pozostałych ludów tureckich – wyznawców islamu – wyznają oni religię, która na przełomie VII i VIII w. wyłoniła się z judaizmu. Założycielem tego odłamu był Anan ben Dawid z Basry. Uznają oni tylko Biblię, w szczególności Pięcioksiąg Mojżeszowy, odrzucając autorytet rabinów i Talmudu. Religia początkowo miała charakter wybitnie misyjny (co działo się za przyzwoleniem kalifów- oczywiście nie można było nawracać muzułmanów) lecz później stała się religią etniczną. Zwalczani przez wyznawców judaizmu karaimi rozproszyli się po świecie – zamieszkują w niewielkich skupiskach na Ukrainie (Krym, Halicz), Litwie (okolice Trok, Wilno, Poniewież), w Polsce, Turcji, Izraelu i Egipcie. Liturgia karaimska odprawiana jest w języku starohebrajskim oraz w języku karaimskim.
Określenie Karaimi stosujemy do wyznawców religii karaimskiej, narodowości karaimskiej o pochodzeniu turkijskim. Istnieją lub istniały również skupiska karaimów - wyznawców religii karaimskiej o innym pochodzeniu etnicznym (Słowianie, Arabowie, Semici).
W Polsce mieszka ok. 43 Karaimów, zrzeszonych w Karaimskim Związku Religijnym i Związku Karaimów Polskich.
Wybitni Karaimi: Ananiasz Zajączkowski (1903-1970), Ananiasz Rojecki (1896-1978)
Zabytki karaimskie w Polsce: cmentarz karaimski na Woli,
[edytuj] Linki zewnętrzne
