Karaïtisch jodendom
Het karaïtisch jodendom (יהדות קראית) is een kleine beweging binnen het jodendom die alleen de Tenach accepteert. De mondelinge leer uit de Talmoed accepteren zij niet. Het woord kara komt uit het Hebreeuws en betekent lezen.
Het Karaïtisch jodendom heeft wel een aantal boeken die de wet nader interpreteren, maar die zijn verschillend van de rabbijnse literatuur. Bijzonder onder deze Joden is onder andere de ver doorgebukte gebedswijze, die enigszins op die van de islam lijkt. De Karaïeten kennen andere gebruiken, zo gebruiken zij geen gebedsriem of mezoeza.
Het ontstaan van de Karaïeten is onduidelijk. Een theorie is dat het een joodse sekte was, gesticht door Anan ben David in de 8ste eeuw. Anderen denken dat de oorsprong nog eerder ligt, uit de tijd van de Dode Zeerollen. De Russische verzamelaar van Hebreeuwse boeken, Abraham Firkovitsj (1787-1874), had als inmiddels ontzenuwde theorie dat de Karaïeten voortkomen uit de Chazaren, etnische Turken die zich massaal tot het jodendom bekeerd zouden hebben. Het lukte hem met deze theorie voor elkaar te krijgen dat de Karaïeten in Rusland minder gediscrimineerd werden dan "gewone" joden.
Leden van de richting wonen voornamelijk in Israël, in 2005 ongeveer 25.000 personen. De staat Israël erkent alle Karaïeten als joods zijnde. Het orthodoxe jodendom beschouwt het karaïetisch jodendom niet als een legitieme joodse stroming. Naar schatting 5000 anderen wonen in Egypte (Caïro), Turkije (Istanbul) en de Krim (Oekraïne) en Californië.
De beweging, ooit omvangrijk, vermindert snel in aanhang vanwege de secularisatie onder de jongeren; wanneer deze eenmaal seculiere Joden zijn, valt de behoefte tot verbinding met de religieuze richting weg.
| Richtingen in het jodendom (Portaal) |  |
|
Rabbijns: Orthodoxen – Conservatieven – Liberalen | Niet-Rabbijns: Karaïeten |
