Kazimierz Tomczak

Z Wikipedii

Kazimierz Tomczak (ur. 17 lutego 1883 w Biesekierzu k. Łęczycy - zm. 21 października 1967 w Łodzi), pierwszy sufragan łódzki, biskup (w l.1927-1967)

Nominowany w 1927 przez papieża Piusa XI pierwszy sufragan łódzki. Powszechnie, przez środowiska katolickie uznawany za najwybitniejszego teologa łódzkiego Kościoła.

Jeden z założycieli (w 1927) łódzkiego oddziału Polskiego Towarzystwa Historycznego.

Bp K. Tomczak był wychowankiem Zakładu Naukowo-Wychowawczego Ojców Jezuitów w Chyrowie, w którym ukończył gimnazjum.

Studiował m.in. w Petersburgu, Paryżu i Fryburgu. Święcenia kapłańskie otrzymał 7 stycznia 1907 r.

Zanim objął sakrę biskupią w Łodzi, przez 16 lat pracował jako profesor w warszawskim Seminarium Duchownym, gdzie wykładał teologię moralną, historię filozofii, archeologię chrześcijańską, liturgię a także literaturę i język polski.

6 września 1939 roku stanął na czele powołanego w Łodzi Komitetu Obywatelskiego. Do zadań Komitetu należało utrzymywanie w mieście ładu i porządku po opuszczeniu miasta przez władze polskie, a także reprezentowanie społeczeństwa miasta wobec niemieckich władz okupacyjnych.

6 maja 1941 władze hitlerowskie internowały biskupów łódzkich - Włodzimierza Jasińskiego i Kazimierza Tomczaka, członków Kapituły Katedralnej oraz pracowników Kurii Biskupiej. Do lutego 1945 r. biskup Tomczak przebywał jako internowany w klasztorze Ojców Reformatów w Bieczu

Po wojnie, w latach 50. za swoją nieugiętą postawę wobec władz PRL-u, biskup K. Tomczak został karnie usunięty z łódzkiej kurii i osadzony jako proboszcz w łódzkiej parafii Podwyższenia św. Krzyża. W kościele tym, na ścianie nawy bocznej znajduje się wmurowana brązowo-mosiężna tablica pamiątkowa ku czci biskupa