Krak

Z Wikipedii

Krak (Krakus) - legendarny władca Wiślan, założyciel Krakowa. Data jego narodzin, śmierci oraz lata panowania są nieznane. Według Kadłubka był dowódcą wojsk walczących z Galami w Karyntii.

[edytuj] Legendy

Po powrocie na ziemie polskie został królem. Miał dwóch synów i córkę. Jeden z synów zabił groźnego Smoka Wawelskiego, drugi przez zawiść zabił brata. Inna legenda podaje, że sam Krak był pogromcą smoka. Córka miała na imię Wanda i stała się bohaterką innej legendy.

Z opisem pogrzebu Kraka łączy się wzmianka o założeniu Krakowa. Podanie o Kraku przypomina nieco podanie o czeskim Kroku, a motyw walki ze smokiem został prawdopodobnie zaczerpnięty z legendy o świętym Jerzym. Choć zaliczana do najstarszych podań polskich, legenda zawiera ślady wydarzeń IX-wiecznych. Po śmierci Kraka usypano mu kopiec, gdzie według legend jest zasypany. Mieszkańcy Krakowa nosili ziemię w rękawach, stąd kopiec nazwano Rękawką.

Postać księcia Kraka pojawia się ponownie w XX w. w utworach literackich Stanisława Pagaczewskiego.