Nowicjat
Z Wikipedii
Nowicjat to czas, w którym rozpoczyna się życie we wspólnocie zakonnej. Ma on kilka celów. Przede wszystkim to czas dokładniejszego rozpoznawania Bożego powołania każdego nowicjusza czy nowicjuszki, właściwego danej wspólnocie. Kolejnym celem nowicjatu jest doświadczenie sposobu życia zgromadzenia, by nowicjusze uformowali umysł i serce jego duchem, a także by można było potwierdzić ich zamiar i zdatność dożycia we wspólnocie.
Ponadto prawo kanoniczne stanowi, że nowicjusze powinni być doprowadzeni do zdobycia cnót ludzkich i chrześcijańskich. Przez modlitwę i samozaparcie mają być wprowadzani na drogę pełniejszej doskonałości. Należy ich wdrażać w kontemplowanie tajemnicy zbawienia, do czytania i rozważania Pisma świętego; przygotowywać do kultu Bożego sprawowanego w świętej liturgii; nauczyć sposobu praktyki życia konsekrowanego Bogu i ludziom w Chrystusie przez praktykowanie rad ewangelicznych. Mają być zaznajamiani z charakterem i duchem, celem i karnością, historią i życiem własnego instytutu zakonnego, jak również przepajani miłością do Kościoła i jego pasterzy.
Według prawa kanonicznego nowicjat trwa minimum 1 rok.
