Płyta Indoaustralijska

Z Wikipedii

Płyta Indoaustralijska – kontynentalna płyta tektoniczna, która prawdopodobnie dzieli się na dwie mniejsze płyty: Australijską i Indyjską, będącą najmniejszą płytą kontynentalną. Indie, Sahul (czyli dawny kontynent obejmujący Australię, Nową Gwineę i Tasmanię), Nowa Zelandia i Nowa Kaledonia stanowią fragmenty prehistorycznego superkontynentu Gondwany, do którego należała również południowa Afryka, Ameryka Południowa i Antarktyda.

Od wschodu graniczy z Płytą Pacyficzną, od południa z Płytą Antarktyczną, od zachodu z Płytą Indyjską, która graniczy z Płytą Arabską na północy i Afrykańską na południu. Od północy Płyta Indyjska graniczy z płytą Eurazjatycką, gdzie z powodu naporu wynosi góry Himalaje i Hindukusz.

Od strony północno-wschodniej płyta graniczy z Płytą Euroazjatycką płytą poprzez Ocean Indyjski od Bangladeszu oo Myanmar (dawniej Birma) na południowy zachód wzdłuż indonezyjskich wysp Sumatra i Borneo. Granicę przebiegająca przez Indonezję odzwierciedla biogeograficzna linia Wallace'a, która oddziela rodzimą faunę azjatycką od fauny z obszaru Oceanii.