Paw złoty
Z Wikipedii
| Paw złoty | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||||||||||||
| Systematyka | ||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
| Nazwa systematyczna gatunku | ||||||||||||||||
| Pavo muticus |
Paw złoty (łac. Pavo muticus) nazywany również pawiem jawajskim i zielonym.
Występuje w gęstych lasach wysp Indonezji, Wietnamu i Birmy. Jego bliski krewny to paw indyjski (Pavo cristatus).
[edytuj] Wygląd
Piersi i szyja samca są barwy zielonej ze złotym połyskiem, na głowie widoczny jest czub w kształcie kłosa. Pokrywy skrzydeł są barwy turkusowo-niebieskie z metalicznym połyskiem, grzbiet zielony z brązowym połyskiem. Samica podobnie ubarwiona i nie posiada trenu składającego się z ok. 200 piór.
Długość samca z trenem osiąga 230-250 cm, samica 80-90 cm.
[edytuj] Gatunek ten występuje w trzech podgatunkach:
- Pavo muticus muticus - występujący na Półwyspie Malajskim i na Jawie. Jest najbardziej zielony z pozostałych.
- Pavo muticus spicifer - zdecydowanie najciemniejszy, pióra pokryw skrzydeł są czarne z zielonymi obwódkami. Występuje w Birmie.
- Pavo muticus imperator - podobny jest do Pavo muticus muticus.
To jest tylko zalążek artykułu związanego z biologią. Jeśli możesz, rozbuduj go.
