Podtyp anglosaski

Z Wikipedii

Pochodzenie nazwy:

Od plemion anglosaskich które najechały Wyspy Brytyjskie i utworzyły naród angielski. Należały one głównie do tego podtypu. Inne nazwy to typ fryzyjski oraz Old Germanic Reihengräber type.

Charakterystyka antropologiczna:

Przykłady fotograficzne:

[1]

Holandia

• wzrost wysoki;
• budowa ciała muskularna, grube i długie kości,
• większe stopy i dłonie niż u typu halsztacko-nordyckiego;
• indeks cefaliczny czaszki mezocefaliczna, niewielka sub-brachycefaliczna mniejszość spowodowana wpływem typu Borreby (Fryzja);
• wielkość czaszki duża do pośredniej, rzadziej bardzo duża (płn. Niemcy);
• podstawa czaszki szersza niż u typu halsztacko-nordyckiego;
• wysokość czaszki wyższa niż u typu halsztackiego;
• potylica bardziej zaokrąglona niż u typu halsztacko-nordyckiego;
• czoło trochę szersze, wyższe i bardziej pionowe w porównaniu z typem halsztacko-nordyckim;

• twarz: jest dłuższa a zarazem szersza niż u typu halsztacko-nordyckiego, z mocno zaznaczonymi kośćmi, przez co może sprawiać wrażenie kanciastej i nieregularnej;
• kształt twarzy prostokątny lub wydłużony owal;
• dolna szczęka szersza i bardziej wydatna niż u halsztacko-nordyckiego, o większym dystansie między ustami a końcem podbródka;
• goniony częściej widoczne niż u typu halsztackiego (widok z przodu);
• usta wargi cienkie;
• podbródek bardziej wydatny niż u halsztacko-nordyckiego;
• łuki nadoczodołowe z reguły średnio zaznaczone, rzadziej duże;
• oprawa oczu: szpara oczna ułożona poziomo, średnio wysoka;

niekiedy w starszym wieku górna fałda powiekowa opada na zewnętrznym końcu szpary ocznej;

• nos: duży, dość wydatny, wąski i długi do bardzo wąskiego i długiego;
• nasada nosa często wyższa niż u typu halsztacko-nordyckiego przez co zagłębienie między grzbietem nosa a czołem jest mniejsze;
• skrzydełka nosa przeważnie skompresowane;
• profil nosa prosty, bardzo często też mocno wypukły, przechodzący w orli;
• koniuszek nosa poziomy;

• kolor włosów: przeważnie średnio-brązowe, częste też rudoblond, z rzadka rude, popielate blond niezbyt częste;
• kształt włosów: przeważnie faliste;
• kolor oczu: w przeważającym stopniu jasne-mieszane i niebieskie, rzadko mieszane;
• kolor i właściwości skóry: różowo-biała, niekiedy piegowata;
• zarost i owłosienie ciała u mężczyzn: skłonność do łysienia w zależności od natężenia wpływu górno-paleolitycznego zarost i owłosienie ciała mogą być gęstsze, a skłonność do łysienia większa.

Inne uwagi:

Mieszanka rasy nordyckiej (głównie typ halsztacko-nordyczny ale też Corded) i typu Brünn, z przewagą elementów tej pierwszej, występują też małe wpływy typu Borreby. Można go określić jako formę przejściową między podtypem Tronder a typem halsztacko-nordyckim. W Anglii są to potomkowie pierwszych germańskich plemion (Anglów, Sasów i Jutów) które częściowo wyparły, częściowo zasymilowały miejscowych Celtów i utworzyły naród angielski. Później dotarły do Szkocji i na Irlandię. Ich potomkowie przetrwali nielicznie w Danii i płn-zachodnich Niemczech. W obu tych krajach ale przede wszystkim w płn. Holandii zyją też Fryzowie, względnie ich zasymilowani potomkowie, którzy są ludem germańskim najbliższym pierwotnym Anglosasom. Mają oni jednak większą niż potomkowie Anglosasów domieszkę kromaniońską i dlatego bliżsi są podtypowi Tronder niż typowi halsztacko-nordyckiemu.

Poza tym ten podtyp był pierwotnie powiązany z większością plemion zachodnio-germańskich, mieszakjących na terenie dzisiejszych zachodnich Niemiec i Danii. Jego wpływ obejmował też kiedyś płd. Skandynawię i Wizygoci którzy stamtąd przybyli, wykazywali wiele cech tego podtypu.

Szacunkowa liczebnośc tego podtypu:

Anglia, głównie wschodnie i płn-wschodnie wybrzeża a szczególnie Suffolk i Norfolk 20% [Szkocja], głównie płd-wsch.(Lowlands) 10%

Holandia, głownie Fryzja 10%

Niemcy, głównie płn-zachodnie wybrzeża i Wyspy Fryzyjskie 5%

Dania, głównie płd-zachodnie wybrzeża i Wyspy Fryzyjskie 5%

Irlandia + Ulster 1%

Patrz też: typologia antropologiczna