Styren

Z Wikipedii

Styren (fenyloeten, winylobenzen, C₆H₅–CH=CH₂) - organiczny związek chemiczny - związek aromatyczny z alkenowym łańcuchem bocznym.

W temperaturze pokojowej jest bezbarwną cieczą o nieprzyjemnym zapachu, łatwo podlega polimeryzacji tworząc polistyren. Używany jest do produkcji polistyrenu, jego kopolimerów oraz żywic. Otrzymywany jest przez ogrzewanie etylobenzenu gorącą parą:

C₆H₅C₂H₅ ←→ C₆H₅C₂H₃ + H₂

Spis treści 1 Właściwości 2 Zastosowanie 3 Szkodliwość 4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Właściwości

Styren w warunkach normalnych jest bezbarwną lub lekko żółtawą cieczą o słabym, charakterystycznym, nieprzyjemnym zapachu. Styren łatwo i szybko ulega polimeryzacji, nawet pod wpływem promieni słonecznych lub niezbyt intensywnego ogrzewania, tworząc polistyren. Chętnie polimeryzuje z butadienem, akrylonitrylem, estrami kwasów organicznych takich jak: kwasu akrylowego i metakrylowego, tworząc odpowiednie kopolimery. Wchodzi w gwałtowne reakcje z silnymi utleniaczami.

[edytuj] Zastosowanie

Styren w dużych ilościach stosowany jest do otrzymywania polistyrenu, kopolimerów styrenowych, kauczuków syntetycznych oraz żywic butadienowo-styrenowych. Najbardziej znanym i rozpowszechnionym kopolimerem jest tworzywo ABS, uzyskiwany w polimeryzacji akrylonitrylu, butadienu oraz styrenu. Styren jest współcześnie jednym z podstawowych surowców dla przemysłu tworzyw sztucznych.

Styren używany jest w licznych syntezach organicznych. W większości zużywany do produkcji polistyrenu, kopolimerów, poliestrów, gumy syntetycznej. Jest rozpuszczalnikiem żywic poliestrowych.

[edytuj] Szkodliwość

Styren do organizmu człowieka dostaje się poprzez układ oddechowy, a także (w niewielkim stopniu) przez skórę. W organizmie człowieka styren działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy oraz drażniąco na błony śluzowe.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Informaje o toksyczności z CIOPu