Typ alpejski

Z Wikipedii

Typ alpejski, typ zachodnioeuropejski – typ antropologiczny gatunku Homo sapiens sapiens odmiany europeidalnej, rasy górnopaleolitycznej.

Nazwa pochodzi od rejonu głównej koncentracji tego typu.

[edytuj] Charakterystyka antropologiczna.

• wzrost średni do niskiego, rzadko wysoki;
• budowa ciała krępa, dość często tendencje do otyłości;
• indeks cefaliczny czaszki: brachycefaliczna: od 85 C.I. do przekraczających 90;
• wielkość czaszki: przeważnie pośrednia, rzadko mała (część Masywu Centralnego we Francji) lub duża (płd-wsch. Bawaria);
• wysokość czaszki: średnio wysoka do niskiej;
• kształt czaszki: okrągły;
• potylica zaokrąglona lub spłaszczona;
• czoło średnio szerokie, niskie do średnio wysokiego, pochyłe do pionowego (wtedy często o wypukłym profilu);
• twarz: krótka, średnio szeroka do szerokiej;rzadko wydatne kości policzkowe (co jest łącznikiem z innymi typami górnopaleolitycznymi);
• kształt twarzy: okrągła lub kwadratowa;
• dolna szczęka średnio szeroka, mało, rzadziej średnio wydatna;
• podbródek szeroki, mało, rzadziej średnio wydatny;
• dystans między oczodołami duży;
• łuki nadoczodołowe brak lub małe, rzadko średnie;
• oprawa oczu: linia brwi łamana do łukowatej, rzadziej pozioma (głównie u mężczyzn);
• brwi grube do średnio grubych, u mężczyzn niekiedy krzaczaste lub zrośnięte ze sobą;
• nos w niższych wartościach wąskiego; rzadziej średnio szeroki, słabo rzadziej średnio wydatny;
• nasada nosa przeważnie średnio wysoka, średnio gruba do grubej, podobnie jak grzbiet nosa;
• skrzydełka nosa przeważnie średnio rozchylone, rzadziej mocno lub słabo;
• profil nosa prosty, wklęsły lub falisty;
• koniuszek nosa dość szeroki, poziomy, często też zadarty w górę (w połączeniu z wklęsłym profilem), rzadko lekko opuszczony;
• kolor włosów: średnio- do ciemnobrązowych (z rzadka w odcieniach rudobrązowych co jest reminescencją dalekiego pokrewieństwa z typem Borreby), rzadziej czarne;
• kształt włosów: proste, rzadziej faliste;
• kolor oczu: brązowe do ciemnych-mieszanych;
• kolor i właściwości: skóry matowo-biała, z rzadka piegowata (co jest kolejnym łącznikiem z typem Borreby);
• zarost i owłosienie ciała u mężczyzn, skłonność do łysienia: przeważnie bardzo gęsty zarost i bardzo silne owłosienie ciała, duża skłonność do łysienia (cechy te osiągają u tego typu ekstremum spośród typów rasowych białej odmiany człowieka.

Przykłady fotograficzne:

• Francja, : [1], [2],

• Niemcy[3],

• Czechy [4]

• Węgry [5]

• Albania południowa [6]

• czaszka alpejska: [7], [8], [9].

[edytuj] Inne uwagi.

Typ ten zawiera w sobie odmiany, z których jedna ma mniejszą, niższą czaszkę i bardziej pochyłe czoło, u drugiej zaś te wskaźniki przyjmują odwrotne wartości.

Tworzy przejściowe formy z rasą nordycką (zachodnia Europa) i Danubian / Neo-Danubian (środkowa Europa) zwane podtypem subnordycznym. W Belgii, płd. Holandii, płn-wsch. Francji i zachodnich Niemczech miesza się z typem Borreby tworząc podtyp waloński. Gdy domieszka tych typów jest niewielka, to przejawia się głównie w jasnym kolorze oczu lub wyższym wzroście (ta cecha może być też spowodowana przez wpływ dynarski). Wtedy zalicza się takie formy do typu alpejskiego.

[edytuj] Szacunkowa liczebność tego typu.

W procentach ogółu ludności danego kraju:

• Luksemburg – 80%,
• była Czechosłowacja (głównie w Czechach właściwych) – 35%,
• Francja (głownie Masyw Centralny, Lotaryngia oraz płn-zach.) – 30%,
• Węgry (głównie płd-zach. i centrum) – 30%,
• Słowenia – 20%,
• Austria (głownie zachód i południe) – 20%,
• Grecja (głównie Epir) – 20%,
• Szwajcaria (głównie południe i wschód.) – 15%,
• Włochy (głównie Piemont) – 15%,
• Polska – 15%,
• Niemcy (głównie Bawaria) – 10%,
• Rumunia i Mołdawia (głównie Siedmiogród) – 10%,
• Albania i Kosowo (głównie południe; Toskowie) – 10%,
• Serbia – 10%,
• Macedonia (głownie płd-zach.) – 10%,
• Chorwacja – 5%,
• Czarnogóra – 5%,
• Bośnia – 5%,
• Bułgaria (głównie zachód) – 5%,
• Belgia (głównie płd-wsch. Walonia, Ardeny) – 5%.

Jego przedstawiciele zamieszkuja głównie góry i wyżyny Europy Zachodniej, Centralnej i Bałkanów.

W płd. Albanii, wśród klanu Tosków występują bardzo ekstremalne formy typu aplejskiego o skrajnie brachycefalicznej czaszce (ok. 90 C.I.)

Zobacz też: typologia antropologiczna.