คลาริเน็ต
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
คลาริเน็ตเป็นเครื่องดนตรีจำพวกเครื่องลมไม้ที่พัฒนามาจากเครื่องดนตรีในสมัยกลางเรียกว่า chalumeau คลาริเน็ตเป็นเครื่องดนตรีที่มักทำจากไม้หรือพลาสติก ทำให้เกิดเสียงโดยใช้ลิ้นเดี่ยว (single reed) ซึ่งรัดติดกับปากเป่าเช่นเดียวกับแซกโซโฟน. ช่วงเสียงคลาริเน็ต (Bb) เริ่มตั้งแต่ D (เขียนว่า E แต่เล่นแล้วออกเสียง D เนื่องจากเป็นคลาริเน็ตปีแฟลต มีเสียงต่ำกว่าที่เขียนไว้ 1 tone) เรื่อยขึ้นไปประมาณ 3 ½ คู่แปด
[แก้] ประวัติ
คลาริเน็ตได้ถูกประดิษฐ์ขึ้นโดยชาวเยอรมันชื่อ Johann Christoph Denner เมื่อราวปี ค.ศ. 1700 และเริ่มใช้กันอย่างแพร่หลายในวงออร์เคสตราเมื่อปี ค.ศ. 1780 (คลาริเน็ตเป็นหนึ่งในเครื่องดนตรีโปรดของโมซาร์ท) และแทนที่โอโบในวงโยธวาทิตได้ในที่สุด
[แก้] ชนิดของคลาริเน็ต
นอกจากบีแฟลตโซปราโนที่ใช้กันทั่วไปแล้ว ยังมีคลาริเน็ตชนิดอื่นอีกเช่น
เบสคลาริเน็ตใช้ระบบการวางนิ้วชุดเดียวกับคลาริเน็ตบีแฟลตทุกอย่าง แต่เวลาเล่นจะมีเสียงต่ำกว่าบีแฟลตคลาริเน็ตอยู่ 1 คู่แปด
นอกจากนี้ยังมีคลาริเน็ตขนาดอื่นอีกเช่น
- อีแฟลตคลาริเน็ต (โซปรานิโน)
- อีแฟลตอัลโตคลาริเน็ต
