Afryka Północna

Z Wikipedii

Afryka Północna - region Afryki, obejmujący północną część kontynentu. Zazwyczaj do krajów Afryki Północnej zalicza się:

• Algieria
• Egipt
• Libia
• Maroko
• Mauretania (czasem zaliczana do Afryki Zachodniej)
• Sahara Zachodnia (rzadko zaliczana do Afryki Zachodniej)
• Sudan (czasem zaliczany do Afryki Wschodniej)
• Tunezja

Niekiedy wlicza się także Etiopię, Erytreę i Dżibuti. Z drugiej strony termin ten jest zawężany do krajów Maghrebu.

[edytuj] Historia

Ta sekcja jest zalążkiem. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Pierwotnymi mieszkańcami północnej Afryki byli Berberowie.

[edytuj] Islamizacja Afryki północnej

(649 - 1055). Po śmierci Mahometa, twórcy religii islamskiej, jego następcy -kalifowie - podjęli wielkie wyprawy wojenne przeciwko niewiernym. Ich wojska uderzyły między innymi na należący wtedy do Bizancjum Egipt (całkowicie opanowany do 649 roku) oraz Cyrenajkę i Trypolitanię w północnej Afryce. Do początku VIII wieku Arabowie opanowali całą Afrykę Północną, skąd w 711 wdarli się do Hiszpanii na Półwyspie Iberyjskim.

Rządzący z Bagdadu kalifowie dość szybko utracili jednak kontrolę na Afryką Północną, w której władzę przejęły lokalne islamskie dynastie. Egipt stanowił odrębne państwo od 868 roku. W 969 Egipt opanowali szyiccy Fatymidzi. W 971 założyli oni Kair, przyszłą stolicę oraz centrum handlowe i naukowe. Już w 988 powstał tam jeden z pierwszych uniwersytetów Średniowiecza i biblioteka, licząca 1600 tys. tomów.

W Maghrebie powstało silne państwo Zirydów, które rozpadło się w wyniku najazdu nomadów (1050 rok), nasłanych przez Fatymidów.