Aleja Żwirki i Wigury w Warszawie
Z Wikipedii
 |
Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Należy w nim poprawić: dodać przebieg. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdziesz na stronie dyskusji tego artykułu. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość. |
 Warszawa |
||
| Aleja
Żwirki i Wigury
|
||
| Okęcie | ||
 Aleja Żwirki i Wigury |
||
|
|
||
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
||
Aleja Franciszka Żwirki i Stanisława Wigury – jedna z większych ulic warszawskiej Ochoty. Aleja Franciszka Żwirki i Stanisława Wigury ma długość ok. 5,5 km. Jest to ulica łącząca port lotniczy Warszawa-Okęcie z centrum miasta.
Aleja Żwirki i Wigry rozpoczyna swój bieg na terenie działek "Paluch" tuż przy granicy miasta z Jaworową. Ulica jednak kończy się na ulicy Na Skaju. Później wstęp na nią jest niemożliwy, dlatego że pierwotny ciąg ulicy przedzieliła płyta lotniska Okęcie. Drugi kawałek ulicy rozpoczyna się przy Terminalu Lotniczym im. Fryderyka Chopina. Dalej Żwirki i Wigury kieruje się na północ przecinając 17 stycznia, Astronautów, przechodzi pod wiaduktem ulicy Franciszka Hynka i dalej przecina działki, by napotkać ulicę 1 sierpnia. Zaraz za ulicą 1 sierpnia znajduje się wiadukt kolejowy i dalej ulica wkracza już na Ochotę. Przecina kolejno: Racławicką, Pruszkowską, Księcia Trojdena, Stefana Banacha i Miecznikowa. Na swoim ciągu napotyka rondo w centrum którego znajduje się pomnik lotnika i tu kończy bieg.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Aleja Żwirki i Wigury została wytyczona w latach 30. XX wieku, jako droga wylotowa z Warszawy do Krakowa. W okresie okupacji ulica nosiła nazwę Lotników (Strasse der Flieger). W latach 1955-1960 postanowiono zmienić nazwę Żwirki i Wigury na Rokitnicką, jednak po pięciu latach przywrócono starą nazwę. W 2006r. zmieniono część nazwy trasy z ulicy Żwirki i Wigury na aleję Żwirki i Wigury.
[edytuj] Patroni ulicy
[edytuj] Stanisław Wigura i Franciszek Żwirko
Zobacz więcej w osobnych artykułach: Stanisław Wigura, Franciszek Żwirko.Stanisław Wigura był polskim konstruktorem lotniczym i lotnikiem, współzałożycielem zespołu konstrukcyjnego RWD. Wraz z pilotem Franciszkiem Żwirką zwyciężył w międzynarodowych zawodach lotniczych Challenge 1932. Stanisław Wigura od najmłodszych lat interesował się techniką i lotnictwem, był aktywnym harcerzem 2 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej. W 1920, podczas wojny polsko-radzieckiej, służył ochotniczo w 8. pułku artylerii polowej. 11 września 1932, lecąc na meeting lotniczy do Pragi, Franciszek Żwirko wraz ze Stanisławem Wigurą zginęli w katastrofie w lesie pod Cierlickiem Górnym koło Cieszyna na Śląsku Cieszyńskim, na terenie Czech, na skutek oderwania się skrzydła samolotu RWD-6 podczas burzy (zobacz Żwirkowisko).
Franciszek Żwirko również był polskim konstruktorem lotniczym. Po ukończeniu szkoły oficerskiej w Irkucku, służył w piechocie, m.in. w 27 pułku strzelców syberyjskich i 674 pułku piechoty, walcząc z Niemcami. We wrześniu 1921 przedostał się przez granicę do Polski i zgłosił do służby w polskim lotnictwie. W listopadzie 1923 ukończył Szkołę Pilotów w Bydgoszczy, a następnie w 1924 Wyższą Szkołę Pilotów w Grudziądzu, po czym służył jako pilot w 18. eskadrze myśliwskiej 1. pułku, w stopniu porucznika pilota. Zginął lecąc na meeting lotniczy do Pragi.
[edytuj] Obiekty
Przy al. Żwirki i Wigury znajduje się wiele obiektów i zabytków min.:
- al. Żwirki i Wigury 1a - Lotnisko Warszawa Okęcie
- al. Żwirki i Wigury 9/13 - Jednostka Wojskowa 2414
- al. Żwirki i Wigury 10 - Mauzoleum-Cmentarz Żołnierzy Radzieckich
- al. Żwirki i Wigury 61 - Warszawski Uniwersytet Medyczny
- al. Żwirki i Wigury 93 - Oddział Uniwersytetu Warszawskiego
- al. Żwirki i Wigury 97/99 - klub Proxima
[edytuj] Komunikacja
Aleją Żwirki i Wigury kursują linie autobusowe: 136, 148, 154, 157, 175, 186, 188, 301, 306 i 504, 512 oraz N32.
