Alessandro Guagnini
Z Wikipedii
Alessandro Guagnini (w Polsce znany jako Aleksander Gwagnin, ur. 1534 w Weronie, zm. 1614 w Krakowie) – polski historyk, żołnierz i dziejopis pochodzenia włoskiego.
Urodził się we włoskiej zubożałej rodzinie szlacheckiej. Od 1561 uczestniczył w północnej wojnie siedmioletniej. Walczył również w polskim wojsku. W 1571 otrzymał indygenat polski. Pod jego komendą służył Maciej Stryjkowski. Gwagnin jest autorem Sartmatiae Europeae descriptio z 1578 roku (Kronika sarmacji europejskiej przetłumaczona w 1611 przez Paszkowskiego). Praca ta stała się popularna w Europie; została wznowiona w 1581.
Sartmatiae Europeae descriptio, które zostało wydane pod nazwiskiem Guagniniego, Stryjkowski wymienił jako własne w napisanej przez siebie Kronice Polskiej, Litewskiej, Żmudzkiej...[1]. Kwestia autorstwa pozostaje nie do końca wyjaśniona. Niektórzy badacze, jak Alojzy Sajkowski, przyjmują możliwość wkładu Guagniniego jedynie pod względem językowym i erudycyjnym.
[edytuj] Zobacz też
Przypisy
- ↑ Dane według: Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny, tom I, s. 336. Przewodniczący komitetu redakcyjnego - Julian Krzyżanowski. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984.
