Bitwa pod Budą Zaborowską
Z Wikipedii
| Bitwa pod Budą Zaborowską Powstanie styczniowe |
|||||||||||||||||
| Data | 14 kwietnia 1863 | ||||||||||||||||
| Miejsce | Buda Zaborowska | ||||||||||||||||
| Wynik | klęska powstańców | ||||||||||||||||
| Terytorium | Królestwo Kongresowe | ||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
| Powstanie styczniowe |
|---|
|
Ciołków - Szydłowiec - Lubartów - Węgrów - Rawa - Siemiatycze - Słupcza - Miechów - Krzywosądz - Dobra - Małogoszcz - Staszów - Nowa Wieś (I) - Mrzygłód - Nagoszewo - Pieskowa Skała - Skała - Chroberz - Grochowiska - Igołomia - Krasnobród - Praszka - Buda Zaborowska - Ginietyny - Nowa Wieś (II) - Pyzdry - Stok - Kobylanka - Krzykawka - Birże - Ignacew (I) - Huta Krzeszowska - Salicha - Chruślina (I) - Ignacew (II) - Lututów - Góry - Komorów - Świerże - Chruślina (II) - Depułtycze - Żyrzyn - Złoczew - Fajsławice - Sędziejowice - Panasówka - Batorz - Mełchów - Łążek - Rybnica - Opatów (I) - Brody - Sprowa - Mierzwin - Huta Szczeceńska - Janik - Iłża - Opatów (II) |
Bitwa pod Budą Zaborowską – stoczona 14 kwietnia 1863 niedaleko wsi Buda Zaborowska pomiędzy wojskami rosyjskimi gen. Krüdenera a oddziałem powstańców styczniowych Dzieci Warszawy, dowodzonym przez majora Walerego Remiszewskiego.
12 kwietnia 1863 w lasach w okolicach Zaborowa mjr Walery Remiszewski rozpoczął formowanie oddziału w sile 240 ludzi. 14 kwietnia został niespodziewanie zaatakowany przez przeważające siły wojsk rosyjskich w liczbie 670 żołnierzy. Huzarzy i kozacy, wspierani przez piechotę rozbili oddział polskich wojsk powstańczych.
Po stronie polskiej poległo 30 ludzi, w tym sam dowódca. Bilans strat powiększył się do 72 zabitych i 9 rannych, gdy kozacy wymordowali prawie wszystkich rannych powstańców. Po stronie rosyjskiej straty wyniosły ok. 50 zabitych i rannych.
[edytuj] Bibliografia
- Stefan Kieniewicz, Warszawa w powstaniu styczniowym, Warszawa 1983
- Stanisław Zieliński, Bitwy i potyczki 1863-1864; na podstawie materyałów drukowanych Rapperswil 1913
