Bitwa pod Panasówką
Z Wikipedii
| Bitwa pod Panasówką Powstanie styczniowe |
|||||||||||||||||
 Tablica na Wzgórzu Polak upamiętniająca Marcina Borelowskiego |
|||||||||||||||||
| Data | 3 września 1863 | ||||||||||||||||
| Miejsce | Panasówka | ||||||||||||||||
| Wynik | zwycięstwo powstańców | ||||||||||||||||
| Terytorium | Królestwo Kongresowe | ||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
| Powstanie styczniowe |
|---|
|
Ciołków - Szydłowiec - Lubartów - Węgrów - Rawa - Siemiatycze - Słupcza - Miechów - Krzywosądz - Dobra - Małogoszcz - Staszów - Nowa Wieś (I) - Mrzygłód - Nagoszewo - Pieskowa Skała - Skała - Chroberz - Grochowiska - Igołomia - Krasnobród - Praszka - Buda Zaborowska - Ginietyny - Nowa Wieś (II) - Pyzdry - Stok - Kobylanka - Krzykawka - Birże - Ignacew (I) - Huta Krzeszowska - Salicha - Chruślina (I) - Ignacew (II) - Lututów - Góry - Komorów - Świerże - Chruślina (II) - Depułtycze - Żyrzyn - Złoczew - Fajsławice - Sędziejowice - Panasówka - Batorz - Mełchów - Łążek - Rybnica - Opatów (I) - Brody - Sprowa - Mierzwin - Huta Szczeceńska - Janik - Iłża - Opatów (II) |
Bitwa pod Panasówką – jedna z największych bitew powstania styczniowego, stoczona w czasie powstania styczniowego 3 września 1863 pod Panasówką przez oddział (700-800 ludzi) dowodzony przez pułkownika Marcina Lelewela Borelowskiego, do którego dołączył 400 osobowy oddział Kajetana Ćwieka Cieszkowskiego, z wojskami rosyjskimi pod dowództwem majora Sternberga (różne źródła podają od 3000 do 4000 żołnierzy). Oddziały rosyjskie składały się z 5 rot piechoty, szwadronu dragonów i dwóch sotni Kozaków.
Po stronie polskiej stanął wraz z oddziałem jazdy węgierski arystokrata, major Edward Nyary. W czasie bitwy został najpierw trafiony kulą w nogę, a następnie w brzuch. Zmarł w lazarecie następnego dnia, 4 września.
Borelowski dowodził polskimi siłami ze wzgórza Polak (Rosjanie z sąsiedniego wzgórza "Pod Moskalem"), na którym stoi obecnie pomnik powstańców oraz umieszczone są tablice z opisami w języku polskim i węgierskim. Zbiorowa mogiła poległych znajduje się przy wjeździe do Zwierzyńca. Oddzielny grób ma tylko major Nyary.
Po bitwie oddziały powstańcze rozłączyły się, Borelowski udał się w kierunku Batorza, a Cieszkowski na północny-zachód.
