Bitwa pod Warszawą 1944

Z Wikipedii

Bitwa pod Warszawą 1944
II wojna światowa

Data

25 lipca - 5 sierpnia 1944

Miejsce

na wschód od Warszawy

Wynik

zwycięstwo Niemców

Terytorium

Mazowsze, Polska

Strony konfliktu
ZSRR	Niemcy
Siły
3 korpusy z 2 Gwardyjskiej Armii Pancernej - ok. 700 czołgów i dział	5 dywizji - ok. 450 czołgów i dział
Straty
500 czołgów i dział	513 czołgów i dział

Bitwa pancerna pod Warszawą znana też jako bitwa pancerna na przedpolach Warszawy miała miejsce w czasie II wojny światowej na prawym brzegu Wisły po praskiej stronie Warszawy 25 lipca – 5 sierpnia 1944 r. pomiędzy radziecką 2 Gwardyjską Armią Pancerną a niemieckimi oddziałami m.in. dywizjami Waffen-SS Wiking i Totenkopf oraz dywizją Herman Goering. Bitwa zbiegła się z działaniem Armii Krajowej z radzymińskiego Obwodu "Rajski Ptak", której oddziały w lipcu 1944 przystąpiły do akcji "Burza".

W bitwie brały udział jednostki 3 Korpusu Pancernego, 8 Gwardyjskiego Korpusu Pancernego i 16. Korpusu Pancernego z radzieckiej 2 Armii Pancernej (2-й Танковой Армии) nacierającej od strony Lublina przez Dęblin oraz kilku dywizji pancernych wojsk niemieckich, a mianowicie: 1 Dywizji Spadochronowo-Pancernej "Hermann Göring", 5 Dywizji Pancernej SS "Wiking", 3 Dywizji Pancernej SS "Totenkopf" oraz 4 i 19 Dywizji Pancernej. Walki rozgrywające się na przedpolach Warszawy były ostatnim impulsem do podjęcia decyzji o rozpoczęciu powstania warszawskiego. W bitwie po obu stronach wzięło udział ok. 1000 czołgów, z czego ponad połowa została zniszczona w walce.

Straty sowieckie były duże, jednak nie na tyle, aby zatrzymać ofensywę 1 Frontu Białoruskiego. Jednak 2 sierpnia Stalin wydał rozkaz zatrzymania ofensywy pod Warszawą. Decyzja ta była reakcją na wybuch powstania w Warszawie. Powstanie wybuchło jeszcze przed rozmową Stalina z premierem Mikołajczykiem. Stalin nie wiedział, jakie propozycje przedstawi mu Mikołajczyk i jakiego poparcia udzielą mu Churchill i Roosevelt. Moskwa nie wiedziała też, kto kieruje powstaniem. Stalin złożył deklarację polskiemu premierowi, że udzieli pomocy powstaniu. Mimo to nie rozkazał wznowienia ofensywy 1 Frontu Białoruskiego, nie udzielił też żadnej pomocy w postaci zrzutów spadochronowych. Nie zezwolił, też na lądowanie na sowieckich lotniskach samolotów RAF-u, przybyłych z pomocą powstaniu.

[edytuj] Źródła

Co działo się na wschód od Wisły w czasie Powstania Warszawskiego?, Jan Sidorowicz, 8 września 2004
Wojciech Kempa, Na przedpolu Warszawy. Siemianowice Śląskie, 2007.

[edytuj] Bibliografia

Norbert Bączyk, Warszawa 1944, vol II. wyd. Militaria, Warszawa 2004, ISBN 83-7219-197-2
Robert Wróblewski, Pancerne Wraki – Straty niemieckie w bitwie pancernej pod Warszawą w 1944 r.. Militaria XX wieku, nr 5 (8) 2005 r.
Norman Davies, Powstanie '44, Kraków 2007