Bodbe

Z Wikipedii

Monastyr Bodbe

Monastyr św. Grzegorza w Bodbe (gruz.:ბოდბის წმინდა გიორგის მონასტერი, bodbis ts’minda giorgis monasteri) – kompleks klasztornym i siedziba biskupów kachijskich, zlokalizowany 2 km od miasta Signagi w rejonie Kachetia w Gruzji. Wybudowany w IX w. przeszedł gruntowną przebudowę w XVII w. Monastyr funkcjonuje obecnie jako opactwo i jest jednym z głównych miejsc pielgrzymek w Gruzji.

[edytuj] Krajobraz i architektura

Monastyr Bodbe położony jest wśród wysokich cyprysów na stromym zboczu w dolinie rzeki Alazani, skąd roztacza się widok na Kaukaz.

Na terenie kompleksu przetrwał zabytek gruzińskiej architektury – trójnawowa bazylika z półkolistymi apsydami. Niegdyś kształtem przypominała budowle z wczesnych lat feudalnych zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz pokryta była stiukami. Wolnostojąca trzypiętrowa dzwonnica wzniesiona została między 1862 a 1885, częściowe zniszczenia odbudowano w 2003.

Około 3 km od klasztoru znajduje się mała kaplica św. Zabulona i św. Sosana, zbudowana w latach 90. Wypływa stamtąd źródło św. Nino, które – jak głosi legenda – posiada uzdrawiającą moc.

[edytuj] Historia

Monastyr Bodbe w 1905

Pielgrzymi przy źródle św. Nino

Według tradycji gruzińskiej, św. Nino uzdrowiła chorą żonę króla Iberii. Władca Mirian III zapytał Nino, jaką nagrodę życzy sobie za uzdrowienie żony, odpowiedziała, że chciałaby zbudować kościół, do którego powinni przyjechać księża z Konstantynopola. Król wysłał więc poselstwo do cesarza Konstantyna Wielkiego i wraz z całą rodziną królewską przyjął chrzest. W ten sposób, według legendy, miała się dokonać chrystianizacja Gruzji w 337. Nino zmarła w Bodbe około 338-340. Król Mirian III rozkazał zbudować mały klasztor w miejscu gdzie Nino została pochowana. Klasztor zyskał szczególny rozgłos w późnym średniowieczu, faworyzowany zwłaszcza przez królów kachijskich, stał się miejscem ich koronacji. Monastyr zniszczony w 1615 przez wojska szacha Abbasa I odbudował król Teimuraz I (1625-1633). Wraz z odnowieniem życia zakonnego w Bodbe powstała szkoła teologiczna. Przy monasterze działała jedna z największych bibliotek w Gruzji.

Po dołączeniu Gruzji do Rosyjskiego Imperium w 1801; klasztor Bodbe nadal rozwijał się pod metropolitą Janem Maqashvili'em i patronatem cara Aleksandra I. W 1823 klasztor odrestaurowano i ozdobiono malowidłami ściennymi. Po śmierci Maqashvili'ego w 1837 Rosyjski Kościół Prawosławny utworzył egzarchat w Gruzji, monastyr Bodbe przekształcono w kościół parafialny. Do lat 60. XIX w. klasztor podupadał, przywrócenia jego dawnej świetności podjął się archimandryta Macarius Batatashvili, m. in. założył szkołę śpiewu. Kaplicę zawierającą relikwię św. Nino odnowił mnich Mikhail Sabinin w latach 80. W 1889 Bodbe odwiedził car Aleksander III Romanow, z jego inicjatywy w miejscu tym utworzono klasztor żeński ze szkołą rzemiosła artystycznego.

W 1924 radziecki rząd zamknął klasztor zamieniając go w szpital, a po rozpadzie Związku Radzieckiego w 1991 Bodbe na nowo zaczęło funkcjonować jako monastyr. Prace remontowe zostały wykonane pomiędzy 1990 a 2000; kolejne w 2003.