Z Wikipedii
Brzoza omszona (Betula pubescens Ehrh.) – gatunek drzewa liściastego z rodziny brzozowatych (Betulaceae Gray). Występuje w zachodniej, środkowej i północnej Europie, na Syberii i Kaukazie. W Polsce jest dość pospolita na całym niżu, w górach jest rzadka.
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Korona drzewa owalna, gałęzie wzniesione ku szczytowi lub poziome. Drzewo średniej wielkości.
- Pień
- Osiąga 20 m wysokości. Kora początkowo matowobiała, łuszcząca się płatami, starsza spękana, wyglądająca na omszoną. Na pędach brak żywicznych brodawek lub występują one nielicznie. Pędy początkowo miękko owłosione, z czasem łysieją.
- Liście
- Skrętoległe, jajowate lub romboidalne o zaokrąglonych kantach, drobno ząbkowane. Blaszka liściowa długości 3–5 cm, u młodych liści od spodu owłosiona, z czasem łysiejąca. Ogonki liściowe początkowo owłosione.
- Owoce
- Drobne orzeszki, obustronnie uskrzydlone. Zebrane w walcowate, rozpadające się owocostany.
- Biotop
- Lasy bagienne, w tym olsy. Spotykana na niżu aż po położenia górskie, w Alpach do 2000 m n.p.m. Rośnie na glebach wilgotnych, podmokłych, kwaśnych i piaszczystych. Unika miejsc o suchym podłożu. Mniej światłożądna niż brzoza brodawkowata. Odporna na mróz. Megafenerofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Vaccinio uliginosi-Betuletum pubescentis. [1]
- Brzoza omszona łatwo krzyżuje się z brzozą brodawkowatą dając mieszańca B. x aschersoniana Hayek o cechach pośrednich, trudnego do identyfikacji. Tworzy także mieszańce z b. niską i b. karłowatą. [2]
- Występuje u nas w dwu podgatunkach:
- B. pubescens Ehrh subsp. pubescens, który ma omszne młode gałązki, korę pni białą z żóławym lub szarym obrzeżeniem. Liście na spodniej stronie, szczególnie w kątach nerwów trwale owłosione. Blaszka liściowa jest pojedynczo piłkowana i najszersza poniżej środka. Nerwów bocznych przeważnie 7-9 par.[2]
- B. pubescens Ehrh subsp. carpatica. Gatunek charakterystyczny dla Ass. Pado-Sorbetum[1]
[edytuj] Zastosowanie
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ 2,0 2,1 Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
[edytuj] Bibliografia
- Gregor Aas, Andreas Riedmiller: Drzewa. Peter Schütt (współpraca). Warszawa: MUZA SA, 2005. ISBN 83-7200-625-3.
Galeria zdjęć i grafik
