Czajka

Ten artykuł dotyczy gatunku ptaków. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Czajka

Systematyka

Domena

czajka

Nazwa systematyczna

Vanellus vanellus

Status ochronny

Przybliżony zasięg występowania

Czajka (Vanellus vanellus) – średni ptak wędrowny z rodziny siewkowatych, zamieszkujący niemal całą Europę i umiarkowaną strefę Azji aż po Pacyfik. Zimuje w Europie Zachodniej, wyspach wschodniego Atlantyku, w północnej Afryce, basenie Morza Śródziemnego, na Bliskim i Dalekim Wschodzie oraz w Indiach. Przeloty marzec-kwiecień oraz czerwiec i późniejsze miesiące.

Cechy gatunku: Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W szacie godowej przód głowy, szyi i wole czarne. Wierzch głowy również czarny, z potylicy wyrastają długie pióra tworzące charakterystyczny czub. Boki głowy, pierś i brzuch białe. Wierzch ciała czarny z zielonkawym połyskiem, skrzydła czarne z połyskiem purpurowym. Pokrywy podogonowe rdzawe. Ogon biały, zaokrąglony, z czarną plamą na końcu. W locie charakterystyczna sylwetka - zgięte skrzydła od spodu lub wierzchu wygladają jak litera "M". W szacie spoczynkowej zacierają się granice między białymi i czarnymi plamami.
W okresie godowym wykonuje akrobatyczne loty godowe.
Wymiary średnie: dł. ciała ok. 30-35 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 65-85 cm
waga ok. 130-330 g
Biotop: Pola uprawne, bagna, łąki i brzegi zbiorników wodnych.
Gniazdo: Nieosłonięte zagłębienie w ziemi w otoczniu niskich roślin. Czasem tworzy kolonie lęgowe.
Jaja: W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w maju - kwietniu 4 (bardzo rzadko 3 lub 5) jaja.
Wysiadywanie: Jaja wysiadywane są przez okres 21 - 28 dni przez obydwoje rodziców, którzy w razie zagrożenia atakują drapieżnika z powietrza. Pisklęta usamodzielniają się po 5 tygodniach. Dojrzewają w pierwszym roku życia.
Pożywienie: Owady i inne małe bezkręgowce.
Ochrona: Objęta ochroną gatunkową ścisłą.

Zobacz też: ptaki Polski

Czajka w locie