Dąb omszony
Z Wikipedii
Dąb omszony | |||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka wg Reveala | |||||||||||||||||||||||||||||
Domena | jądrowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Królestwo | rośliny | ||||||||||||||||||||||||||||
Podkrólestwo | naczyniowe | ||||||||||||||||||||||||||||
Nadgromada | nasienne | ||||||||||||||||||||||||||||
Gromada | okrytonasienne | ||||||||||||||||||||||||||||
Klasa | Rosopsida | ||||||||||||||||||||||||||||
Rząd | bukowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzina | bukowate | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzaj | dąb | ||||||||||||||||||||||||||||
Podrodzaj | Quercus | ||||||||||||||||||||||||||||
Gatunek | dąb omszony | ||||||||||||||||||||||||||||
Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
Quercus pubescens Willd. | |||||||||||||||||||||||||||||
Berlin.Baumz.279 1796 | |||||||||||||||||||||||||||||
Synonimy | |||||||||||||||||||||||||||||
Q. lanuginosa Thuill. | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Galeria zdjęć i grafik |
Dąb omszony (Quercus pubescens Willd.) – gatunek drzewa lub krzewu należący do rodziny bukowatych (Fagaceae Dumort.). Jest drzewem ciepłolubnym, występuje w zachodniej i południowej Europie, a także w Azji Mniejszej. Pospolity gatunek w obszarze śródziemnomorskim. W Polsce osiąga północną granicę zasięgu. Jest u nas gatunkiem bardzo rzadkim na stanowiskach naturalnych.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Drzewo osiągające do 25 m wysokości, albo duży krzew mający wiele pni. Korona jest nieregularna, nisko osadzona.
- Pień
- Kora pnia i gałęzi jest szarobrązowa do czarnobrązowej, podzielona na kanciaste płytki.
- Pędy
- Młode gałązki i pączki owłosione gwiazdkowatymi włoskami.
- Liście
- Ustawione skrętolegle, długości 6–12 cm, ogonek długości 1,2–1,5 cm. Od spodu są obficie, szaro owłosione, z wiekiem nieco łysieją. Blaszka liściowa owalna o nieregularnych, zatokowych wcięciach.
- Kwiaty
- Kwiaty męskie zebrane w długie, zwisające kotki, żeńskie siedzące, osadzone na krótkich szypułkach w grupach po 2–5. Kwitnie w kwietniu i w maju.
- Owoce
- Żołędzie krótkoszypułkowe, błyszczące, jasnobrązowe. Dojrzałe mają owalny kształt, miseczki złożone ze ściśle przylegających łusek i puszysto owłosione. Są mniejsze, niż u dębu szypułkowego.
[edytuj] Ekologia
Rośnie na śródziemnomorskich wybrzeżach i urwiskach przeważnie do 800 m n.p.m., czasem do 1500 m n.p.m. Rośnie często na glebach wapiennych i łatwo znosi suszę. Tworzy czyste jednogatunkowe dąbrowy lub lasy mieszane z dębem bezszypułkowym, dębem burgundzkim, grabem pospolitym, klonem polnym i czarnym bzem.
W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O. Quercetalia pubescenti-petraeae, Ass. Quercetum pubescenti-petraeae. [1]
[edytuj] Zmienność
Tworzy mieszańce z dębem szypułkowym i d. bezszypułkowym (Q. x rosacea Bechst. = Q. x intermedia Boenn.)[2].
[edytuj] Zagrożenia i ochrona
W Polsce występuje na jedynym stanowisku naturalnym - w rezerwacie przyrody Bielinek nad Odrą (województwo zachodniopomorskie).
Informacje o stopniu zagrożenia na podstawie:
- Polskiej Czerwonej Księgi Roślin[3] – gatunek zagrożony (kategoria zagrożenia EN).
- Czerwonej listy roślin i grzybów Polski[4] – gatunek wymierający, krytycznie zagrożony (kategoria zagrożenia E).
[edytuj] Zastosowanie
- Drewno twarde, trwałe, lecz trudne w obróbce. Dawniej wykorzystywane na podkłady kolejowe.
Przypisy
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- ↑ K. Zarzycki, R. Kaźmierczakowa: Polska Czerwona Księga Roślin. Kraków: IB PAN, 2001. 83-89648-38-5.
- ↑ Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki: Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: IB PAN, 2006, s. 102. ISBN 83-89648-38-5.