Douglas Hogg, 1. wicehrabia Hailsham
Z Wikipedii
Douglas McGarel Hogg, 1. wicehrabia Hailsham (ur. 28 lutego 1872 w Londynie, zm. 16 sierpnia 1950 w Carters Corner Place w hrabstwie Sussex), brytyjski prawnik i polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach Andrew Bonar Lawa, Stanleya Baldwina, Ramsaya MacDonalda i Neville'a Chamberlaina.
Był synem kupca i filantropa, Quintina Hogga, i Alice Graham. Był dwukrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną została w 1905 r. Elizabeth Brown, z którą miał dwóch synów (m.in. późniejszego konserwatywnego ministra, Quintina). Po raz drugi ożenił się 1929 r. z Margaret Dew.
Przez 8 lat pracował w rodzinnej firmie Hogg, Curtis, Campbell and Co., w Indiach Zachodnich i Brytyjskiej Gujanie. Podczas II wojny burskiej służył w szeregach Lothian and Berwick Yeomanry. Został ranny podczas działań wojennych. Następnie rozpoczął pracę w kancelarii Ashurst, Morris, Crisp and Co. W 1902 r. został powołany do korporacji Lincoln's Inn. W 1917 r. został Radcą Króla, a w 1920 r. zasiadł we władzach korporacji.
W 1922 r. został wybrany do Izby Gmin jako reprezenant okręgu St Marylebone. Od razu otrzymał stanowisko prokuratora generalnego, które sprawował do 1928 r., z któtką przewą w 1924 r. Na tym stanowisku nadzorował przyjęcie przez Izbę Gmin Trade Disputes Act w 1927 r. W 1928 r. Hogg otrzymał tytuł 1. barona Hailsham i zasiadł w Izbie Lordów. Został również Lordem Kanclerzem. Pełnił ten urząd do wyborczej porażki konserwatystów w 1929 r. W tym samym roku jego tytuł podniesiono do rangi wicehrabiego.
Po utworzeniu rządu narodowego w 1931 r. został ministrem wojny i przewodniczącym Izby Lordów. W 1935 r. ponownie został Lordem Kanclerzem. Na tym stanowisku przewodniczył ostatniemu w historii sądowi parów nad lordem de Clifford. W 1938 r. został na krótko Lordem Przewodniczącym Rady. Zrezygnował ze wszystkich stanowisk w 1938 r. z powodu złego stanu zdrowia.
Ostatnie lata życia lord Hailsham spędził w swojej rezydencji Carters Corner Place niedaleko Herstmonceux w hrabstwie Sussex. Zmarł tam w 1950 r. Tytuł wicehrabiego odziedziczył jego najstarszy syn.
[edytuj] Linki zewnętrzne
Poprzednik nowa kreacja |
Wicehrabia Hailsham 1929-1950 |
Następca Quintin Hogg, 2. wicehrabia Hailsham |
Poprzednik Robert Crewe-Milnes, 1. markiz Crewe |
Minister wojny Wielkiej Brytanii 1931-1935 |
Następca Edward Wood, 3. wicehrabia Halifax |
Poprzednik Ernest Pollock |
Prokurator generalny Anglii i Walii 1922-1924 |
Następca Patrick Hastings |
Poprzednik Patrick Hastings |
Prokurator generalny Anglii i Walii 1924-1928 |
Następca Thomas Inskip |
Poprzednik George Cave, 1. wicehrabia Cave |
Lord Kanclerz 1928-1929 |
Następca John Sankey, 1. wicehrabia Sankey |
Poprzednik Rufus Isaacs, 1. markiz Reading |
Przewodniczący Izby Lordów 1931-1935 |
Następca Charles Vane-Tempest-Stewart, 7. markiz Londonderry |
Poprzednik John Sankey, 1. wicehrabia Sankey |
Lord Kanclerz 1935-1938 |
Następca Frederic Maugham, baron Maugham |
Poprzednik Edward Wood, 3. wicehrabia Halifax |
Lord Przewodniczący Rady 1938 |
Następca Walter Runciman, 1. wicehrabia Runciman of Doxford |
Poprzednik James Gascoyne-Cecil, 4. markiz Salisbury |
Lider Brytyjskiej Partii Konserwatywnej Izba Lordów 1931-1935 |
Następca Charles Vane-Tempest-Stewart, 7. markiz Londonderry |
W dniu powstania
Leo Amery • Stanley Baldwin • Lord Birkenhead • William Bridgeman • Lord Cave • Lord Cecil of Chelwood • Austen Chamberlain • Neville Chamberlain • Winston Churchill • Philip Cunliffe-Lister • Lord Curzon • John Gilmour • Samuel Hoare • Douglas Hogg • William Joynson-Hicks • Lord Peel • Eustace Percy • Lord Salisbury • Arthur Steel-Maitland • Edward Wood • Laming Worthington-Evans
Późniejsi członkowie gabinetu
Lord Balfour • Lord Cushendun • Walter Guinness • Lord Londonderry
W dniu powstania
Stanley Baldwin • Neville Chamberlain • Philip Cunfliffe-Lister • Samuel Hoare • Ramsay MacDonald • Lord Reading • Herbert Samuel • Lord Sankey • Philip Snowden • James Henry Thomas
Późniejsi członkowie gabinetu
Henry Betterton • Godfrey Collins • Walter Elliot • Bolton Eyres-Monsell • John Gilmour • Lord Hailsham • Hilton Young • Lord Irwin • Lord Londonderry • Donald Maclean • William Ormsby-Gore • Walter Runciman • John Simon • Archibald Sinclair • Oliver Stanley • Kingsley Wood
W dniu powstania
Stanley Baldwin • Ernest Brown • Neville Chamberlain • Godfrey Collins • Anthony Eden • Walter Elliot • Bolton Eyres-Monsell • Lord Hailsham • Lord Halifax • Samuel Hoare • Lord Londonderry • Malcolm MacDonald • Ramsay MacDonald • William Ormsby-Gore • Eustace Percy • Walter Runciman • John Simon • Oliver Stanley • Lord Swinton • James Henry Thomas • Kingsley Wood • Lord Zetland
Późniejsi członkowie gabinetu
Duff Cooper • Leslie Hore-Belisha • Thomas Inskip • William Morrison • Lord Stanhope
W dniu powstania
Ernest Brown • Leslie Burgin • Neville Chamberlain • Duff Cooper • Lord De La Warr • Anthony Eden • Walter Elliot • Lord Hailsham • Lord Halifax • Samuel Hoare • Leslie Hore-Belisha • Thomas Inskip • Malcolm MacDonald • William Morrison • William Ormsby-Gore • John Simon • Lord Stanhope • Oliver Stanley • Lord Swinton • Kingsley Wood • Lord Zetland
Późniejsi członkowie gabinetu
John Anderson • Lord Chatfield • John Colville • Reginald Dorman-Smith • Lord Maugham • Lord Runciman of Doxford • Lord Stanley • Euan Wallace • Lord Winterton