Drogi żółciowe

Z Wikipedii

Drogi żółciowe – zespół przewodów odprowadzających żółć z wątroby do dwunastnicy. Nadmiar żółci jest magazynowany w pęcherzyku żółciowym. Dzielą się na drogi żółciowe wewnątrzwątrobowe oraz drogi żółciowe zewnątrzwątrobowe.

Spis treści

1 Drogi żółciowe wewnątrzwątrobowe
2 Drogi żółciowe zewnątrzwątrobowe
3 Schorzenia dróg żółciowych i pęcherzyka żółciowego
4 Zobacz też

[edytuj] Drogi żółciowe wewnątrzwątrobowe

Rozpoczynają się w wątrobie kanalikami żółciowymi włosowatymi (międzykomórkowymi), które łącząc się tworzą przewodziki międzyzrazikowe (łac. ductuli interlobulares). Żółć jest produkowana w komórkach wątroby - hepatocytach. Przewodziki międzyzrazikowe łączą się w przewodziki żółciowe (łac. ductuli biliferi). Następnie kierują się one do wnęki wątrobowej tworząc przewód wątrobowy prawy oraz przewód wątrobowy lewy, które we wnęce łączą się w przewód wątrobowy wspólny (łac. ductus hepaticus communis).

Początkowe odcinki przewodzików międzyzrazikowych wysłane są nabłonkiem sześciennym. Ich dalsze części oraz większe przewody wysłane są nabłonkiem walcowatym.

Przewód wątrobowy prawy zbiera żółć z płata prawego i płata czworobocznego wątroby.
Przewód wątrobowy lewy zbiera żółć z płata lewego i płata ogoniastego wątroby.

[edytuj] Drogi żółciowe zewnątrzwątrobowe

Pęcherzyk żółciowy, przewód pęcherzykowy, przewód wątrobowy wspólny, przewód żółciowy wspólny – przekrój

Śródoperacyjny cholangiogram uwidaczniający drogi żółciowe w trakcie laparoskopowej cholecystektomii.

Przewód wątrobowy wspólny (łac. ductus hepaticus communis) – średnica około 4 mm; długość zmienna osobniczo (od 2 do 6 cm). Biegnie w więzadle wątrobowo-dwunastniczym (łac. ligamentum hepatoduodenale). Sąsiaduje z przewodem pęcherzykowym od strony prawej.

Pęcherzyk żółciowy (łac. vesica fellea) – narząd mający na celu magazynowanie i zagęszczanie żółci w przerwie pomiędzy okresami trawienia. Od strony trzewnej pokryty jest otrzewną. Pęcherzyk dzielimy na trzy części:

dno (łac. fundus)
trzon (łac. corpus)
szyjka (łac. collum) - przechodząca w przewód pęcherzykowy

Przewód pęcherzykowy doprowadza i odprowadza żółć z pęcherzyka żółciowego. Stanowi jego część. Ściana przewodu pęcherzyka żółciowego jest pofałdowana. Błona śluzowa przewodu tworzy fałd spiralny (łac. plica spiralis), składający się z wielu wpukleń obejmujących od 1/3 do 2/3 obwodu. W normalnych warunkach, przewód jest drożny w obie strony. Na skutek skurczu mięśniówki przewodu przepływ żółci może zostać zahamowany.

Przewód żółciowy wspólny (łac. ductus choledochus) – średnica 5 mm; długość około 7 cm. Powstaje z połączenia przewodu pęcherzykowego i przewodu wątrobowego wspólnego. Dzieli się na cztery części:

część naddwunastniczą
część zadwunastniczą
część trzustkową
część śródścienną – przechodząca przez ścianę dwunastnicy, uchodząc na brodawce większej dwunastnicy (brodawka Vatera); końcowy odcinek często rozdęty tworzy bańkę wątrobowo-trzustkową (łac. amuplla hepatopancreatica)