Funkcja "na"
Z Wikipedii
Funkcja „na” (suriekcja) – funkcja przyjmująca jako swoje wartości wszystkie elementy przeciwdziedziny.
Spis treści |
[edytuj] Definicja
Niech X oraz Y będą dowolnymi zbiorami. Funkcja odwzorowuje zbiór X na zbiór Y wtedy i tylko wtedy, gdy każdy element zbioru Y jest wartością funkcji w pewnym punkcie. Za pomocą notacji logicznej zapisuje się to jako:
- ,
co oznacza się często jako lub .
Warunkiem równoważnym jest pokrywanie się przeciwdziedziny z obrazem dziedziny, f(X) = Y, inaczej .
[edytuj] Uwaga
Należy pamiętać, że to wybór przeciwdziedziny decyduje o suriektywności lub jej braku. Przyjrzyjmy się następującym funkcjom:
- określonej wzorem f1(x) = x2 oraz
- określonej wzorem f2(x) = x2.
Tylko druga z powyższych funkcji jest suriekcją, mimo że są one określone tym samym wzorem.
Zauważmy ponadto. że dowolna funkcja jest suriekcją, jeśli jako zbiór Y przyjmiemy zbiór jej wartości.
[edytuj] Pisownia
Słowo suriekcja bywa pisane przez j, co jest błędem. Zasady pisowni polskiej nakazują stosowanie j po innych spółgłoskach niż c, s i z w wypadku, gdy przedrostek jest zakończony spółgłoską, a rdzeń zaczyna się od j; np. podjazd, nadjechał, zjawa czy rozjaśnić. W pozostałych wypadkach pisze się i, a więc poprawnie jest suriekcja oraz iniekcja, niezależnie od wymowy i obcego pochodzenia tych wyrazów.
[edytuj] Przykłady
Niech będzie zmienną rzeczywistą, wówczas poniższe funkcje są suriekcjami:
- dla na ,
- dla na ,
- dla x > 0 na ,
- dla na ,
- ,
- .
[edytuj] Zobacz też
- przegląd zagadnień z zakresu matematyki,
- funkcja różnowartościowa (iniekcja),
- funkcja wzajemnie jednoznaczna (bijekcja),
- epimorfizm.