Język tatarski
Z Wikipedii
| татарча, tatarça, تاتارچا | |
| Obszar | Rosja, Ukraina, Turcja, Chiny, i inne |
| Liczba mówiących | 8 milionów |
| Ranking | (95) |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki uralo-ałtajskie Ałtajskie Tureckie Zachodniotureckie Język tatarski |
| Pismo | łaciński, cyrylica, arabski |
| Status oficjalny | |
| Język urzędowy | Tatarstan (Rosja) |
| Regulowany przez | nie regulowany |
| Kody języka | |
| ISO 639-1 | tt |
| ISO 639-2 | tat |
| SIL | TTR |
| W Wikipedii | |
| Zobacz też: język, języki świata | |
Język tatarski (nazwy własne Tatar tele, Tatarça) to język z grupy języków uralo-ałtajskich, należących do grupy języków tureckich. Jest używany przez Tatarów. Głównym miejscem występowania języka tatarskiego jest Tatarstan i pozostałe regiony Rosji. Poza tym językiem tatarskim posługują się m.in. niektórzy mieszkańcy Ukrainy i innych krajów byłego ZSRR, Turcji, Chin, Finlandii i Polski. Obecna liczba ludzi mówiących tym językiem szacuje się na 8 milionów.
Wyróżnia się 3 dialekty: centralny (Tatarstan, Baszkiria), zachodni (obwody Niżnonowogrodzki, Saratowski, Wołgogradzki, Samarski, Czuwaszja, Baszkiria i Mordwa oraz tereny przyległe) i wschodni (Syberia Zachodnia). Za dialekt języka tatarskiego uznaje się niekiedy język krymskotatarski.
W XIX wieku uformował się współczesny język literacki (Kajum Nasyry, Galiasgar Kamal i inni).
[edytuj] Linki zewnętrzne
azerski • baszkirski • buriacki • czuwaski • dagurski • ewenkijski • eweński • gagauski • jakucki • kałmucki • karaimski • karakałpacki • kazachski • kipczacki • kirgiski • kitański • krymczacki • krymskotatarski • mandżurski • mogolski • mongolski • mongolski klasyczny • mongorski • ojracki • osmańsko-turecki • santyjski • szera-jögurski • tatarski • tofa • turecki • turkmeński • ujgurski • uzbecki
