Języki północnosłowiańskie (fikcyjne)

Z Wikipedii

Omówione w tym artykule języki to języki sztuczne, których twórcy oparli się na językach słowiańskich. Języki te łączy w zasadzie jedynie określenie ich przez autorów jako należących do języków północnosłowiańskich, fikcyjnej grupy języków słowiańskich.

[edytuj] Eksperyment

Brak grupy północnosłowiańskiej obok istniejących grup zachodniej, wschodniej i południowej zainspirował różnych językotwórców do stworzenia hipotetycznych języków północnosłowiańskich. Języki te zostały wymyślone jako eksperyment i częściowo jako zabawa mające na celu ukazanie jak mogłyby wyglądać języki słowiańskie należące do tej grupy.

W ramach tego eksperymentu powstał szereg mniej lub bardziej rozwiniętych języków, a nowe wciąż są tworzone. Mimo tego, że autorzy tych języków pracowali w różnych latach i niezależnie od siebie, mają one wiele cech wspólnych. Na ogół wychodzą z pewnego wpływu ze strony języków germańskich, ugrofińskich lub bałtyckich. Najbardziej znane z języków należących do tej grupy są: sievrøsku, vuozgašchai, nasika i slavëni.

Uwaga: opisywanej powyżej fikcyjnej grupy języków północnosłowiańskich nie należy mylić z rzeczywiście istniejącą grupą języków północnosłowiańskich.

[edytuj] Języki

[edytuj] Sievrøsku

Niewątpliwie najstarszym językiem północnosłowiańskim w Internecie jest sievrøsku (po angielsku: Sevorian), stworzony w 1992 roku przez Anglika Jamesa Campbella. Sievrøsku jest językiem fikcyjnej wyspy na Morzu Bałtyckim, stąd zapożyczenia z języków ugrofińskich. Sievrøsku jest pisany w alfabecie łacińskim i posiada bogatą, aglutynacyjną gramatykę.

[edytuj] Vuozgašchai

Vuozgašchai (po polsku: wozgijski, po angielsku: Vozgian) - sztucznie stworzony w 1996 r. język słowiański jako odpowiedź na pytanie jak wyglądałaby fikcyjna północnosłowiańska grupa językowa. Język ten, w swych założeniach, wyewoluował z języka ogólnosłowiańskiego i posiada wiele cech języków uralskich, zwłaszcza ugrofińskich. Pisany jest w cyrylicy i posiada dwanaście przypadków.

Vuozgašchai odgrywa rolę w historii alternatywnej Ill Bethisad. Autorem projektu jest Jan van Steenbergen, który również stworzył język wenedycki.

[edytuj] Nasika

Nasika (nasëku enezükütü, po angielsku: Nassian) została stworzona w 2001 r. przez czeskiego chemika Jana Havliša. Wraz z wieloma innymi sztucznymi językami, nassika jest częścią alternatywnej historii Ill Bethisad, w której istnieje na terytoriach Finlandii i Karelii.

Język ten wywodzi się z prasłowiańskiego, ale uległ wpływom gockim, bałtyckim i szczególnie ugrofińskim. Podobnie do języków naturalnych, nasika przeszła różne stadia rozwoju: wersja klasyczna była blisko związana z kulturą szwedzką, a współczesny język napiętnowany jest przez pracę dziewiętnastowiecznych językoznawców i językowych purystów. Nasika jest mocno naturalistyczna także pod tym względem, że składa się z różnych wyszczególnionych dialektów: sedigradskiego, karelskiego, ładożskiego i onieżskiego. Nasika jest pisana w alfabecie łacińskim.

[edytuj] Języki Libora Sztemona

Czeski językotwórca Libor Sztemon jest autorem czterech języków kategoryzowanych przez niego jako północnosłowiańskich, powstałych prawdopodobnie po 2001 r.:

jåzaht Severøn (seversk)
lydnevi
slavëni
slavisk

Z tych czterech slavëni i slavisk są najbardziej rozwinięte, seversk do mniejszego stopnia, a lydnevi istnieje tylko w postaci szkiców. Charakteryzowane są przez wiele zapożyczeń z języka fińskiego. Są one pisane w alfabecie łacińskim z dodatkowymi znakami; slavëni również dysponuje własną pisownią.

[edytuj] Przykład

"Ojcze Nasz" w czterech północnosłowiańskich językach:

Vuozgašchai	Nasika	Seversk	Slavëni
Öþeče naš, kuj nebestum eš, daj ime tuöje sesventiþ.	Otë naso senü Neppesöösüänä, ta sëvënis imenö tene.	Atace når, ketri jesi na nevaror, ta jåst fasvestøn namet 'år.	Ataxt i me, kojyn o navësa es, osvetist as iman i te.
Daj kunenstuo tuöje priðeþ.	Ta pirittes rezä tene.	Ta prijøda kralestvø tår.	Prijist as kralestvë tyn.
Daj vuolja tuöja sevuaipulniþ, ak vuenebestum takto nazemituj.	Ta ses vola tene, akaa änäneppesää ite änäzemii.	Ta sø-ståda vola tår kant vø nevar, taht e na zemor.	Hist as vola tyn komo ğo navë, tako ağ o zamë.
Daj nam ðenesem chleb naš veseðenai.	Kileppä naso sätteke ta tottës nam tinusaa.	Helabet når kezdanøn daj nåm vødanet.	As xulb i me kyzdanyn davat ë me danas.
I odepüþ nam vinai naše, takak i mai vinikai naše odepüþimu.	I ta ötüpüsetis nam tulëkku naso, akaa i mi ötüpüsetivime tulëzinikomu naso.	E adpåst nåm nåra vinarat, kant e me adpåstame nåru vinehturid.	E adpošat ë me as myn venae, komo ağ me adpošalesom ë venake ği me.
I nevuöð nas orsepaichanidu, leš usuovöð nas zulvuod.	I ta nevüvettes no vunapatta nu ta izëppavis no otunëpirazano.	E neprived nås vø farsykonøt, øla zebav nås ad zilønis.	E nevëvedat mem o izkošanjë, ala izbavat mem ad Zalyn.
Sela šu tuöje sonþ kunenstuo i vuolda i slava, navesekta. Amen.	Pervü sene rezä ite uumisëvo ite salva tene vekää. Takaa vusëtito.	Navat 'år åst kralestvøt e mocet e slavat na vaker. Amen.	Navad as kralestvë er as makta er as slava o vekae hest. Amin.