Jan Hempel (generał)
Z Wikipedii
Jan Marian Hempel (ur. 9 kwietnia 1879 we Lwowie, zm. 22 września 1932 w Potoku) – generał brygady Wojska Polskiego, pułkownik kawalerii armii austriackiej.
Ukończył w 1901 r. Akademię Sztabu Generalnego w Wiedniu i jako oficer sztabowy pełnił służbę w sztabach kolejnych szczebli dowództw wielkich jednostek zajmując się wywiadem i kontrwywiadem wojskowym. W l. 1912 - 1914 szef wywiadu w dowództwie korpusu we Lwowie, nawiązał kontakty z kierownictwem Związku Walki Czynnej. Podczas i wojny światowej szef sztabu związku operacyjnego na froncie, m. in. armii operującej przeciwko Rumunii. W 1918 szef sztabu sztabie generał-gubernatora w Odessie.
W Wojsku Polskim od listopada 1918 r. w stopniu pułkownika kawalerii; zastępca szefa Oddziału I Sztabu Generalnego, szef Sekcji Traktatów Ministerstwa Spraw Wojskowych, do czerwca 1919 zastępca szefa sztabu i szef kwatermistrzostwa dowództwa "Wschód". Czerwiec 1919 - listopad 1920 zastępca i szef sztabu Armii gen. J. Hallera , a potem Grupy Operacyjnej gen. F. Latinika w walkach o Śląsk Cieszyński. Na froncie bolszewicki szef sztabu 1 Armii, potem 6 Armii, czasowo w służbie u marszałka Ferdinand Foch. Pułkownik Sztabu generalnego ze starszeństwem z 1 czerwca 1919. Listopad 1920 - lipiec 1923 przewodniczący Komisji Rozjemczej w Mińsku, a następnie od kwietnia 1921 zastępca szefa Komisji granicznej na Wschodzie. przewodniczącego polsko-sowieckiej Komisji mieszanej nadzorującej rozejm Lipiec 1923 - wrzesień 1924 dowódca piechoty dywizyjnej 24 Dywizji piechoty. Generał brygady z 15 sierpnia 1924. Wrzesień 1924 - czerwiec 1926 dowódca 24 Dywizji Piechoty. Od 1 sierpnia 1928 r. w stanie spoczynku, osiadł we Lwowie. Zmarł śmiercią samobójczą.[1]. Został pochowany w Jedliczach k/Krosna.
- Odznaczenia: Krzyż Walecznych trzykrotnie.
Przypisy
- ↑ Zabity w czasie polowania w m. Potok, podejrzewano m. in. gen. Rybaka, że nie przypadkowo, ponieważ jako były pracownik wywiadu zbyt wiele wiedział o politycznej przeszłości zbyt wielu prominentów
[edytuj] Bibliografia
- T. Kryska Karski, T. Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Warszawa 1991, wyd. Editions Spotkania.
- h. P Kosk, Generalicja polska, t. 1, Pruszków 1998, wyd. Oficyna Wydawnicza "Ajaks".
