Julian Szychowski
Z Wikipedii
Julian Szychowski (ur. 16 sierpnia 1876 roku w Lipinkach, zmarł 24 września 1951 w miejscowości Waterford w Kanadzie) adwokat, senator RP, Honorowy Obywatel Grudziądza.
Spis treści |
[edytuj] Młodość i studia
Należał do tajnego Związku Filomatów Pomorskich. Po zdobyciu matury w 1900 roku studiował prawo, a także ekonomię na uniwersytetach we Wrocławiu, Berlinie i Królewcu. W czasie studiów był członkiem tajnych studenckich organizacji samokształceniowych.
[edytuj] Praca zawodowa, działalność narodowa i śpiewacza pod zaborami
Kiedy skończył studia, pracował w niemieckich sądach w Marburgu, Frankfurcie nad Menem i Kassel. W 1909 roku przybył do Grudziądza i założył własną kancelarię adwokacką. Bronił przed sądami pruskimi przede wszystkim Polaków, w tym, w licznych procesach prasowych, redaktorów „Gazety Grudziądzkiej", kierowanej przez Wiktora Kulerskiego. Od roku 1910 był jednym ze współzałożycieli Towarzystwa Śpiewawczego „Lutnia” oraz prezesem jego pierwszego zarządu. Wstąpił do Towarzystwa Przemysłowców Polskich, Towarzystwa Ludowego i Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół" w Grudziądzu. W grudniu 1912 roku był jednym z założycieli Związku Kół Śpiewawczych na Prusy Zachodnie w Grudziądzu i został wiceprezesem jego zarządu. Następnie, w 1913 roku był jednym z założycieli założycieli Narodowego Stronnictwa Ludowego w Bydgoszczy i został członkiem Rady Narodowej w Poznaniu.
[edytuj] Działalność w II RP
W czasie I wojny światowej mieszkał w Grudziądzu. Po jej zakończeniu był członkiem Polskiej Rady Narodowej na Miasto Grudziądz, organizatorem i przewodniczącym Straży Ludowej, delegatem na Polski Sejm Dzielnicowy w Poznaniu (odbył się 5 grudnia 1918 r.), zastępcą delegata rządu polskiego przy grudziądzkim magistracie, a także przewodniczącym Komisji Przyjęcia Wojsk Polskich w Grudziądzu 23 stycznia 1920 roku. W okresie międzywojennym był m.in. wieloletnim przewodniczącym Rady Miejskiej w Grudziądzu oraz marszałkiem Sejmiku Wojewódzkiego w Toruniu. 6 listopada 1922 roku z ramienia Narodowej Partii Robotniczej został wybrany senatorem województwa pomorskiego. W 1928 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 1932 roku otrzymał tytuł Szambelana Papieskiego. Był także kawalerem papieskiego Orderu św. Sylwestra.
[edytuj] Emigracja
Po wybuchu II wojny światowej wyjechał do Kanady. Po śmierci został pochowany na cmentarzu w Brandford. Jego żona, Zofia z Pałubickich Szychowska, została zamordowana przez Niemców w Grudziądzu 11 listopada 1939 roku na Księżych Górach na wschód od Grudziądza.
